vidvAn puruShoe shakti pramANe sarvadA te dAn avashya Apavun joIe. 16.
(शार्दूलविक्रीडित)
ये मोक्ष प्रति नोद्यताः सुनृभवे लब्धेऽपि दुर्बुद्धयः
ते तिष्ठन्ति गृहे न दानमिह चेत्तन्मोहपाशो दृढः ।
मत्वेदं गृहिणा यथर्द्धि विविधं दानं सदा दीयतां
तत्संसारसरित्पतिप्रतरणे पोतायते निश्चितम् ।।१७।।
anuvAd : uttam manuShyabhav pAmIne paN je durbuddhi manuShya mokShanA viShayamAn
udyam karatA nathI teo jo gharamAn rahevA chhatAn paN dAn ApatA nathI to temanA
mATe te ghar mohadvArA nirmit draDh jAL jevun ja chhe em samajIne gRuhastha shrAvake
potAnI sampatti anusAr sarvadA anek prakAranun dAn Apavun joIe. kAraN e chhe
ke te dAn nishchayathI sansArarUpI samudra pAr thavAmAn nAvanun kAm kare chhe. 17.
(शार्दूलविक्रीडित)
यैर्नित्यं न विलोक्यते जिनपतिर्न स्मर्यते नार्च्यते
न स्तूयेत न दीयते मुनिजने दानं च भक्त्या परम् ।
सामर्थ्ये सति तद्गृहाश्रमपदं पाषाणनावा समं
तत्रस्था भवसागरे ऽतिविषमे मज्जन्ति नश्यन्ति च ।।१८।।
anuvAd : je manuShya pratidin jinendradevanun na to darshan kare chhe, na smaraN
kare chhe, na pUjan kare chhe, na stuti kare chhe ane samartha hovA chhatAn paN bhaktithI
munijanone uttam dAn paN detA nathI; temanun gRuhasthAshram pad paththaranI nAv samAn
chhe. tenA upar besIne te manuShyo atyant bhayAnak sansArarUpI samudramAn gothA khAtA
thakA nAsh ja pAmavAnA chhe. 18.
(शार्दूलविक्रीडित)
चिन्तारत्नसुरद्रुकामसुरभिस्पर्शोपलाद्या भुवि
ख्याता एव परोपकारक रणे दृष्टा न ते केनचित् ।
200[ padmanandi-panchavinshati