(शार्दूलविक्रीडित)
सिद्धो बोधमितिः स बोध उदितो ज्ञेयप्रमाणो भवेत्
ज्ञेयं लोकमलोकमेव च वदन्त्यात्मेति सर्वस्थितः ।
मूषायां मदनोज्झिते हि जठरे याद्रग् नभस्ताद्रशः
प्राक्कायात् किमपि प्रहीण इति वा सिद्धः सदानन्दति ।।५।।
anuvAd : siddha jIv potAnA gnAnapramAN chhe ane te gnAn gney (gnAnanA
viShay) pramAN kahevAmAn Avyun chhe. te gney paN lok ane alokasvarUp chhe. tethI
ja AtmA sarvavyApak kahevAy chhe. bIbA (jemAn DhALIne pAtra ane AbhUShaN vagere
banAvavAmAn Ave chhe)mAnthI mIN judun paDI jatAn tenI andar jevun shuddha AkAsh bAkI
rahI jAy chhe evA AkArane dhAraN karanAr tathA pahelAnA sharIrathI k kalpa
evA te siddha parameShThI sadA Anandano anubhav kare chhe.
visheShArtha : siddhonun gnAn aparimit chhe je samasta lok ane alokano viShay kare
chhe. A rIte lok ane alokarUp aparimit gneyano viShay karanAr te gnAnathI AtmA abhinna
chhe – te svarUp chhe; A ja apekShAe AtmAne vyApak kahevAmAn Ave chhe. vAstavamAn to te pUrva
sharIrathI k knyUn rahIne potAnA sImit kShetramAn ja rahe chhe. pUrvanA sharIrathI k knyUn kahevAnun
kAraN e chhe ke sharIranA upAngabhUt je nAsikA vagerenA chhidrAdi hoy chhe tyAn Atmapradeshono
abhAv hoy chhe. sharIrano sambandh chhUTatAn amUrtik siddhAtmAno AkAr kevo rahe chhe te batAvatAn
ahIn udAharaN ApavAmAn Avyun chhe ke jem mATI vagerethI banAvel pUtaLAmAn mIN bharI devAmAn
Avyun hoy, ane tyAr pachhI tene agninAn sanyog prApta thatAn jem te mIN gaLI jAy ane tyAn
te AkAramAn shuddha AkAsh bAkI rahI jAy chhe tevI ja rIte sharIrano sambandh chhUTI jatAn tenA AkAre
shuddha Atmapradesh bAkI rahI jAy chhe. 5.
(शार्दूलविक्रीडित)
द्रग्बोधौ परमौ तदावृतिहतेः सौख्यं च मोहक्षयात्
वीर्यं विघ्नविघाततो ऽप्रतिहतं मूर्तिर्न नामक्षतेः ।
आयुर्नाशवशान्न जन्ममरणे गोत्रे न गोत्रं विना
सिद्धानां न च वेदनीयविरहाद्दुःखं सुखं चाक्षजम् ।।६।।
anuvAd : siddhone darshanAvaraNanA kShayathI utkRuShTa darshan (kevaLadarshan),
gnAnAvaraNanA kShayathI utkRuShTa gnAn (kevaLagnAn), mohanIy karmanA kShayathI anant sukh,
adhikAr – 8 siddhastuti ]207