न्नासाद्य चारुनरतार्थजिनेश्वराज्ञाः
सच्छिद्रनावमधिरुह्य गृहीतरत्नः
mūrkha ratno laīne chhidravāḷī naukāmān besīne samudramān pravesh kare chhe.
prāpta thaī jāy ane chhatān paṇ jo te dānādi shubh kāryomān pravr̥utta thato nathī to samajavun joīe
ke jevī rīte koī manuṣhya khūb mūlyavān ratno sāthe laīne chhidravāḷī nāvamān bese chhe ane tethī
te te ratno sāthe pote paṇ samudramān ḍūbī jāy chhe, āvī ja avasthā ukta manuṣhyanī paṇ thāy
chhe. kāraṇ ke bhaviṣhyamān sukhī thavānun sādhan je dānādi kāryothī utpanna thanārun puṇya hatun tene teṇe
manuṣhya paryāyanī sāthe tene yogya sampatti meḷavīne paṇ karyun ja nahi. 35.
मस्मिन् परत्र च भवे यशसे सुखाय
क्षिप्तः स सेवकनरो धनरक्षणाय
puṇyashāḷī manuṣhya dvārā dhananā rakṣhaṇ māṭe sevakanā rūpamān ja rākhavāmān āvyo chhe.
sampattino na to svayam upabhog kare chhe ane na pātradān paṇ kare chhe te manuṣhya anya dhanavān
manuṣhya dvārā potānā dhananī rakṣhā māṭe rākhavāmān āvel nokar samān ja chhe. kāraṇ ke jevī