manuṣhya chhoḍatā nathī to pachhī ahīn lokamān dharma māṭe potāne hitakārak bījun kyun
kām karavā yogya chhe? koī nahīn. arthāt madya pīnār manuṣhya evun koī paṇ pavitra
kām karī shakato nathī je tene māṭe ātmahitakārī hoy.
visheṣhārtha : sharābī manuṣhya na to dharmakārya karī shake chhe ke na artha upārjan karī shake
chhe ane na yathechchha bhog paṇ bhogavī shake chhe. āvī rīte te ā bhavamān traṇe puruṣhārthathī rahit
thāy chhe. parabhavamān te madyajanit doṣhothī narakādi durgatiomān paḍīne asahya duḥkh paṇ bhogave
chhe. ā ja vichārathī buddhimān manuṣhya teno sadāne māṭe parityāg kare chhe. 21.
(मन्दाक्रान्ता)
आस्तामेतद्यदिह जननीं वल्लभां मन्यमाना
निन्द्याश्चेष्टा विदधति जना निस्त्रपाः पीतमद्याः ।
तत्राधिक्यं पथि निपतिता यत्किरत्सारमेयाद् –
वक्त्रे मूत्रं मधुरमधुरं भाषमाणाः पिबन्ति ।।२२।।
anuvād : dārūḍiyo nirlajja thaīne ahīn je mātāne patnī samajīne
nindanīy cheṣhṭā (sambhog ādi) kare chhe e to dūr raho. paṇ adhik khedanī vāt
to e chhe ke mārgamān paḍelā temanā mukhamān kūtarā mūtare chhe ane teo tene atishay
madhur kahīne pīdhā kare chhe. 22.
(शार्दूलविक्रीडित)
या खादन्ति पलं पिबन्ति च सुरां जल्पन्ति मिथ्यावचः
स्निह्यन्ति द्रविणार्थमेव विदधत्यर्थप्रतिष्ठाक्षतिम् ।
नीचानामपि दूरवक्रमनसः पापात्मिकाः कुर्वते
लालापानमहर्निशं न नरकं वेश्या विहायापरम् ।।२३।।
anuvād : manamān atyanta kuṭilatā dhāraṇ karanārī je pāpiṣhṭha veshyāo
māns khāy chhe, sharāb pīe chhe, asatya vachan bole chhe, kevaḷ dhanaprāpti māṭe ja
sneh kare chhe. dhan ane pratiṣhṭhā e bannenoy nāsh kare chhe tathā je veshyāo nīch
puruṣhonī paṇ lāḷ pīe chhe. te veshyāo sivāy bījun koī narak nathī. arthāt
te veshyāo narakagatinī prāptinā kāraṇ chhe. 23.
adhikār – 1ḥ dharmopadeshāmr̥ut ]13