વિષાપહાર – સ્તોત્રનો
પદ્યાનુવાદ
અપને મેં હી સ્થિર રહતા હૈ, ઔર સર્વગત કહલાતા,
સર્વ - સંગ - ત્યાગી હોકર ભી, સબ વ્યાપારોંકા જ્ઞાતા;
કાલ – માનસે વૃદ્ધ બહુત હૈ, ફિર ભી અજર અમર સ્વયમેવ,
વિપદાઓંસે સદા બચાવે, વહ પુરાણ પુરુષોત્તમ દેવ. ૧.
જિસને પર - કલ્પનાતીત, યુગ - ભાર અકેલે હી ઝેલા,
જિસકે સુગુન – ગાન મુનિજન ભી, કર નહિં સકે એક વેલા;
ઉસી વૃષભકી વિશદ વિરદ યહ, અલ્પબુદ્ધિ જન રચતા હૈ,
જાહાં ન જાતા ભાનુ, વહાં ભી દીપ ઉજેલા કરતા હૈ. ૨.
શક્ર સરીખે શક્તિવાન ને, તજા ગર્વ ગુણ ગાને કા,
કિન્તુ મૈં ન સાહસ છોડૂંગા, વિરદાવલી બનાનેકા;
અપને અલ્પજ્ઞાન સે હી મૈં, બહુત વિષય પ્રકટાઊંગા,
ઇસ છોટે વાતાયનસે હી, સારા નગર દિખાઊંગા. ૩.
તુમ સબ - દર્શી દેવ, કિન્તુ, તુમકો ન દેખ સકતા કોઈ,
તુમ સબકે હી જ્ઞાતા, પર તુમકો ન જાન પાતા કોઈ;
‘કિતને હો’ ‘કૈસે હો, યોં કુછ કહા ન જાતા હે ભગવાન્,
ઇસસે નિજ અશક્તિ બતલાના, યહી તુમ્હારા સ્તવન મહાન. ૪.
બાલક સમ અપને દોષોંસે, જો જન પીડિત રહતે હૈં,
ઉન સબકો હે નાથ, આપ, ભવતાપ રહિત નિત કરતે હૈં;
યોં અપને હિત ઔર અહિતકા, જો ન ધ્યાન ધરનેવાલે,
ઉન સબકો તુમ બાલ – વૈદ્ય હો, સ્વાસ્થ્ય – દાન કરનેવાલે. ૫.