વિષાપહાર સ્તોત્ર પદ્યાનુવાદ ][ ૯૧
યદ્યપિ જગકે કિસી વિષયમેં અભિલાષા તવ રહી નહીં,
તૌ ભી વિમલ વાણિ તબ ખિરતી, યદા કદાચિત્ કહીં કહીં;
એસા હી કુછ હૈ નિયોગ યહ, જૈસે પૂર્ણચન્દ્ર જિનદેવ,
*જ્વાર બઢાનેકો ન ઊગતા, કિન્તુ ઉદિત હોતા સ્વયમેવ. ૩૦.
હે પ્રભુ; તેરે ગુણ પ્રસિદ્ધ હૈ, પરમોત્તમ હૈ, ગહરે હૈ,
વહુ પ્રકાર હૈ, પાર રહિત હૈ, નિજ સ્વભાવમેં ઠહરે હૈ,
સ્તુતિ કરતે કરતે યોં દેખા, છોર ગુણોંકા આખિરમેં,
ઇનમેં જો નહિં કહા, રહા વહ, ઔર કૌન ગુણ જાહિર મેં ૩૧.
કિન્તુ ન કેવલ સ્તુતિ કરનેસે, મિલતા હૈ નિજ અભિમત ફલ,
ઇસસે પ્રભુકો ભક્તિભાવસે, ભજતા હું, પ્રતિદિન પ્રતિપાલ;
સ્મૃતિ કરકે સુમરન કરતા હૂં, પુનિ વિનમ્ર હો નમતા હૂં,
કિસી યત્નસે ભી, અભીષ્ટ – સાધન કી ઇચ્છા રખતા હૂં. ૩૨.
ઇસીલિયે શાશ્વત તેજોમય, શક્તિ અનન્તવન્ત અભિરામ,
પુણ્ય પાપ બિન્, પરમ પુણ્યકે કારણ, પરમોત્તમ ગુણધામ;
વન્દનીય, પર જો ન ઔરકી, કરૈ વન્દના કભી મુનીશ,
એસે ત્રિભુવન નગર - નાથકો, કરતા હું પ્રણામ ધર સીસ. ૩૩.
જો નહિં સ્વયં શબ્દ રસ સપરસ, અથવા રૂપ ગંધ કુછ ભી,
પર ઇન સબ વિષયોંકે જ્ઞાતા, જિન્હેં કેવલી કહેં સભી;
સબ પદાર્થ જો જાનેં, પર ન જાન સકતા કોઈ જિનકો,
સ્મરણ મેં ન આ સકતે હૈં જો, કરતા હું સુમરન ઉનકો. ૩૪.
લંધ્ય ન ઔરોંકે મનસે ભી, ઔર ગૂઢ ગહરે અતિશય,
ધનવિહીન જો સ્વયં કિન્તુ, જિનકા કરતે ધનવાન વિનય;
જો ઇસ જગકે પાર ગયે પર, પાયા જાય ન જિનકા પાર,
એસે જિનપતિ કે ચરણોંકી, લેતા હૂઁ મૈં શરણ ઉદાર. ૩૫.
* જ્વાર = ભારતી