bhaktAmarastotra ][ 7
यैः शान्तरागरूचिभिः परमाणुभिस्त्वं
निर्मापितस्त्रिभुवनैकललामभूत !
तावन्त एव खलु तेऽप्यणवः पृथिव्यां
यत्ते समानमपरं नहि रुपमस्ति ।।१२।।
je shAntarAg ruchinAn paramANu mAtra,
te teTalAn ja bhuvi Ap thayel gAtra;
e hetuthI tribhuvane shaNagAr rUp,
thArA samAn nahi anyataNun svarUp. 12.
bhAvArtha : — he, tribhuvananA ek bhUShaN! je rAg rahit
paramANuothI Apanun sharIr banyun chhe, te paramANuo sansAramAn eTalA
ja chhe. tethI ja sansAramAn ApanA samAn sundar bIjun koInun rUp hotun ja
nathI. 12.
वक्त्रं क्व ते सुरनरोरगनेत्रहारि
निःशेषनिर्जितजगत्त्रितयोपमानम् ।
बिंबं कलङ्कमलिनं क्व निशाकरस्य
यद्वासरे भवति पाण्डुपलाशकल्पम् ।।१३।।
trailok sarva upamAne je jItanArun,
ne netra, dev – nar – urag hArI tArun,
kyAn mukh kyAn vaLI kalankit chandrabimb,
je divase pILachaTun paDI jAy khUb. 13.
bhAvArtha : — he guNasamudra! duniyAnI sarve upamAne jItavAvALA,
evA sundar ke jenI upamA duniyAnA koI paN padArthathI ApI shakAy nahIn;
vaLI jene dev, manuShya, dharaNendra vagerenI Ankhone potAnI taraph AkarShit
karavAvALA paN ghaNI utkanThAthI jue chhe evun Apanun traN bhuvanamAn ati
sundar mukh kyAn ane kalankit chandramA kyAn? ke je divasamAn phikko paDI