48 ][ panchastotra
A janmamAn hRudayamanthi parAbhavono,
nivAs hun thaI paDyo ish munionA! 36.
artha : — he munIsh! mane vishvAs chhe ke pUrvabhavomAn men manovAnchhit
phaL devAne samartha evA ApanA banne charaNonI pUjA karI nahi te ja kAraNe
he muninAth! A janmamAn hun hRudayane vyathit karanAr tiraskAronun pAtra
banyo chhun. 36.
नूनं न मोहतिमिरावृतलोचनेन,
पूर्वं विभो सकृदपि प्रविलोकितोऽसि ।
मर्माविधो विधुरयन्ति हि मामनर्थाः,
प्रोद्यत्प्रबन्धगतयः कथमन्यथैते ।।३७।।
men mohatimirathI AvRut netravALe,
pUrve tane na nirakhyo nakI ek vAre;
nA to mane dukhI kare kyam marmabhedI,
ehI anartha udayAgat vishvavedI! 37.
artha : — he prabho! moharUpI andhakArathI netro ati AchchhAdit
hovAnA kAraNe men pUrve ekavAr paN ApanA darshan karyA nahi evo mane
pUrNa vishvAs chhe. jo men ApanA darshan karyA hot to utkaTarUpe utpanna
thatA, santAnanI paramparA vadhAranArA ane marmasthAnane bhedanArA A anartha
(dukhadAyak mohabhAv) mane shA mATe satAvet? 37.
bhAvArtha : — jaD – indriyarUp netrothI to men ApanA anek vAr
darshan karyA paN mohAndhakAr rahit gnAnarUpI netrothI ekavAr paN darshan
karyA nahi arthAt kadI paN ApanA ja jevA mArA shuddhAtmAne joyo nahi
ane e ja kAraNe mane dukhadAyak mohabhAvo satAvI rahyA chhe. 37.
आकर्णितोऽपि महितोऽपि निरीक्षितोऽपि,
नूनं न चेतसि मया विधृतोऽसि भक्त्या ।