भुज्यते, ततः कर्मणां मूर्तत्वमनुमीयते । तथाहि — मूर्तं कर्म, मूर्तसम्बम्धेनानुभूयमानमूर्त- फलत्वादाखुविषवदिति ।।१३३।।
karmanun phaL je sukhadukhanA hetubhUt mUrta viShay te niyamathI mUrta indriyo dvArA jIv vaDe bhogavAy chhe, tethI karmanA mUrtapaNAnun anumAn thaI shake chhe. te A pramANe — jem mUShakaviSh mUrta chhe tem karma mUrta chhe, kAraN ke (mUShakaviShanA phaLanI mAphak) mUrtanA sambandh dvArA anubhavAtun evun mUrta tenun phaL chhe. [undaranA jheranun phaL ( – sharIramAn sojA thavA, tAv Avavo vagere) mUrta chhe ane mUrta sharIranA sambandh dvArA anubhavAy — bhogavAy chhe, tethI anumAn thaI shake chhe ke undaranun jher mUrta chhe; tevI rIte karmanun phaL ( – viShayo) mUrta chhe ane mUrta indriyonA sambandh dvArA anubhavAy — bhogavAy chhe, tethI anumAn thaI shake chhe ke karma mUrta chhe.] 133.
anvayArtha — [ मूर्तः मूर्तं स्पृशति ] mUrta mUrtane sparshe chhe, [ मूर्तः मूर्तेन ] mUrta mUrtanI sAthe [ बन्धम् अनुभवति ] bandh pAme chhe; [ मूर्तिविरहितः जीवः ] mUrtatvarahit jIv [ तानि गाहति ] mUrtakarmone avagAhe chhe ane [ तैः अवगाह्यते ] mUrtakarmo jIvane avagAhe chhe (arthAt banne ekabIjAmAn avagAh pAme chhe).