करोति, तदा स आत्मा तेन निमित्तभूतेन भावेन पुद्गलकर्मणा विविधेन बद्धो भवति । तदत्र मोहरागद्वेषस्निग्धः शुभोऽशुभो वा परिणामो जीवस्य भावबन्धः, तन्निमित्तेन शुभाशुभकर्मत्वपरिणतानां जीवेन सहान्योन्यमूर्च्छनं पुद्गलानां द्रव्यबन्ध इति ।।१४७।।
anvayArtha — [ यदि ] jo [ आत्मा ] AtmA [ रक्तः ] rakta (vikArI) vartato thako [ उदीर्णं ] udit [ यम् शुभम् अशुभम् भावम् ] shubh ke ashubh bhAvane [ करोति ] kare chhe, to [ सः ] te AtmA [ तेन ] te bhAv vaDe ( – te bhAvanA nimitte) [ विविधेन पुद्गलकर्मणा ] vividh pudgalakarmathI [ बद्धः भवति ] baddha thAy chhe.
jo kharekhar A AtmA anyanA ( – pudgalakarmanA) Ashray vaDe anAdi kALathI rakta rahIne karmodayanA prabhAvayuktapaNe vartavAthI udit ( – pragaT thatA) shubh ke ashubh bhAvane kare chhe, to te AtmA te nimittabhUt bhAv vaDe vividh pudgalakarmathI baddha thAy chhe. tethI ahIn (em kahyun ke), moharAgadveSh vaDe snigdha evA je jIvanA shubh ke ashubh pariNAm te bhAvabandh chhe ane tenA ( – shubhAshubh pariNAmanA) nimittathI shubhAshubh karmapaNe pariNat pudgalonun jIvanI sAthe anyonya avagAhan ( – vishiShTa shakti sahit ekakShetrAvagAhasambandh) te dravyabandh chhe. 147.