करोति, तदा स आत्मा तेन निमित्तभूतेन भावेन पुद्गलकर्मणा विविधेन बद्धो भवति । तदत्र मोहरागद्वेषस्निग्धः शुभोऽशुभो वा परिणामो जीवस्य भावबन्धः, तन्निमित्तेन शुभाशुभकर्मत्वपरिणतानां जीवेन सहान्योन्यमूर्च्छनं पुद्गलानां द्रव्यबन्ध इति ।।१४७।।
anvayārthaḥ — [ यदि ] jo [ आत्मा ] ātmā [ रक्तः ] rakta (vikārī) vartato thako [ उदीर्णं ] udit [ यम् शुभम् अशुभम् भावम् ] shubh ke ashubh bhāvane [ करोति ] kare chhe, to [ सः ] te ātmā [ तेन ] te bhāv vaḍe ( – te bhāvanā nimitte) [ विविधेन पुद्गलकर्मणा ] vividh pudgalakarmathī [ बद्धः भवति ] baddha thāy chhe.
jo kharekhar ā ātmā anyanā ( – pudgalakarmanā) āshray vaḍe anādi kāḷathī rakta rahīne karmodayanā prabhāvayuktapaṇe vartavāthī udit ( – pragaṭ thatā) shubh ke ashubh bhāvane kare chhe, to te ātmā te nimittabhūt bhāv vaḍe vividh pudgalakarmathī baddha thāy chhe. tethī ahīn (em kahyun ke), moharāgadveṣh vaḍe snigdha evā je jīvanā shubh ke ashubh pariṇām te bhāvabandh chhe ane tenā ( – shubhāshubh pariṇāmanā) nimittathī shubhāshubh karmapaṇe pariṇat pudgalonun jīvanī sāthe anyonya avagāhan ( – vishiṣhṭa shakti sahit ekakṣhetrāvagāhasambandh) te dravyabandh chhe. 147.