ജ്ഞാനീ സുകാനീ മളയാ ബിനാ ഏ നാവ പണ താരേ നഹീം;
ആ കാളമാം ശുദ്ധാത്മജ്ഞാനീ സുകാനീ ബഹു ബഹു ദോഹ്യലോ,
മുജ പുണ്യരാശി ഫളയോ അഹോ! ഗുരു ക്ഹാന തും നാവിക മളയോ.
ബാഹ്യാംതര വിഭവോ താരാ, താരേ നാവ മുമുക്ഷുനാം.
അനേ ജ്ഞപ്തിമാംഹീ ദരവ–ഗുണ–പര്യായ വിലസേ;
നിജാലംബീഭാവേ പരിണതി സ്വരൂപേ ജഈ ഭളേ,
നിമിത്തോ വഹേവാരോ ചിദഘന വിഷേ കാംഈ ന മളേ.
ജേ വജ്രേ സുമുമുക്ഷു സത്ത്വ ഝളകേ; പരദ്രവ്യ നാതോ തൂടേ;
–രാഗദ്വേഷ രുചേ ന, ജംപ ന വളേ ഭാവേംദ്രിമാം–അംശമാം,
ടംകോത്കീര്ണ അകംപ ജ്ഞാന മഹിമാ ഹൃദയേ രഹേ സര്വദാ.
കരുണാ അകാരണ സമുദ്ര! തനേ നമും ഹും;
ഹേ ജ്ഞാനപോഷക സുമേഘ! തനേ നമും ഹും,
ആ ദാസനാ ജീവനശില്പീ! തനേ നമും ഹും.