੨੧੦
ਜਸ੍ਸ ਣ ਵਿਜ੍ਜਦਿ ਰਾਗੋ ਦੋਸੋ ਮੋਹੋ ਵ ਜੋਗਪਰਿਕਮ੍ਮੋ.
ਤਸ੍ਯ ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭਦਹਨੋ ਧ੍ਯਾਨਮਯੋ ਜਾਯਤੇ ਅਗ੍ਨਿਃ.. ੧੪੬..
ਧ੍ਯਾਨਸ੍ਵਰੂਪਾਭਿਧਾਨਮੇਤਤ੍.
ਸ਼ੁਦ੍ਧਸ੍ਵਰੂਪੇਵਿਚਲਿਤਚੈਤਨ੍ਯਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿਰ੍ਹਿ ਧ੍ਯਾਨਮ੍. ਅਥਾਸ੍ਯਾਤ੍ਮਲਾਭਵਿਧਿਰਭਿਧੀਯਤੇ. ਯਦਾ ਖਲੁ ਯੋਗੀ ਦਰ੍ਸ਼ਨਚਾਰਿਤ੍ਰਮੋਹਨੀਯਵਿਪਾਕਂ ਪੁਦ੍ਗਲਕਰ੍ਮਤ੍ਵਾਤ੍ ਕਰ੍ਮਸੁ ਸਂਹ੍ਰੁਤ੍ਯ, ਤਦਨੁਵ੍ਰੁਤ੍ਤੇਃ ਵ੍ਯਾਵ੍ਰੁਤ੍ਤ੍ਯੋਪਯੋਗਮ– ਮੁਹ੍ਯਨ੍ਤਮਰਜ੍ਯਨ੍ਤਮਦ੍ਵਿਸ਼ਨ੍ਤਂ ਚਾਤ੍ਯਨ੍ਤਸ਼ੁਦ੍ਧ ਏਵਾਤ੍ਮਨਿ ਨਿਸ਼੍ਕਮ੍ਪਂ -----------------------------------------------------------------------------
ਇਸਸੇ [–ਇਸ ਗਾਥਾਸੇ] ਐਸਾ ਦਰ੍ਸ਼ਾਯਾ ਕਿ ਨਿਰ੍ਜਰਾਕਾ ਮੁਖ੍ਯ ਹੇਤੁ ੧ਧ੍ਯਾਨ ਹੈ.. ੧੪੫..
ਅਨ੍ਵਯਾਰ੍ਥਃ– [ਯਸ੍ਯ] ਜਿਸੇ [ਮੋਹਃ ਰਾਗਃ ਦ੍ਵੇਸ਼ਃ] ਮੋਹ ਔਰ ਰਾਗਦ੍ਵੇਸ਼ [ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ] ਨਹੀਂ ਹੈ [ਵਾ] ਤਥਾ [ਯੋਗਪਰਿਕਰ੍ਮ] ਯੋਗੋਂਕਾ ਸੇਵਨ ਨਹੀਂ ਹੈ [ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਮਨ–ਵਚਨ–ਕਾਯਾਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਉਪੇਕ੍ਸ਼ਾ ਹੈ], [ਤਸ੍ਯ] ਉਸੇ [ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭਦਹਨਃ] ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭਕੋ ਜਲਾਨੇਵਾਲੀ [ਧ੍ਯਾਨਮਯਃ ਅਗ੍ਨਿਃ] ਧ੍ਯਾਨਮਯ ਅਗ੍ਨਿ [ਜਾਯਤੇ] ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਟੀਕਾਃ– ਯਹ, ਧ੍ਯਾਨਕੇ ਸ੍ਵਰੂਪਕਾ ਕਥਨ ਹੈ.
ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਅਵਿਚਲਿਤ ਚੈਤਨ੍ਯਪਰਿਣਤਿ ਸੋ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਧ੍ਯਾਨ ਹੈ. ਵਹ ਧ੍ਯਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਨੇਕੀ ਵਿਧਿ ਅਬ ਕਹੀ ਜਾਤੀ ਹੈ; ਜਬ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਯੋਗੀ, ਦਰ੍ਸ਼ਨਮੋਹਨੀਯ ਔਰ ਚਾਰਿਤ੍ਰਮੋਹਨੀਯਕਾ ਵਿਪਾਕ ਪੁਦ੍ਗਲਕਰ੍ਮ ਹੋਨੇਸੇ ਉਸ ਵਿਪਾਕਕੋ [ਅਪਨੇਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਐਸੇ ਅਚੇਤਨ] ਕਰ੍ਮੋਂਮੇਂ ਸਮੇਟਕਰ, ਤਦਨੁਸਾਰ ਪਰਿਣਤਿਸੇ ਉਪਯੋਗਕੋ ਵ੍ਯਵ੍ਰੁਤ੍ਤ ਕਰਕੇ [–ਉਸ ਵਿਪਾਕਕੇ ਅਨੁਰੂਪ ਪਰਿਣਮਨਮੇਂਸੇ ਉਪਯੋਗਕਾ ਨਿਵਰ੍ਤਨ ਕਰਕੇ], ਮੋਹੀ, ਰਾਗੀ ਔਰ ਦ੍ਵੇਸ਼ੀ ਨ ਹੋਨੇਵਾਲੇ ਐਸੇ ਉਸ ਉਪਯੋਗਕੋ ਅਤ੍ਯਨ੍ਤ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੀ ਨਿਸ਼੍ਕਮ੍ਪਰੂਪਸੇ ਲੀਨ ਕਰਤਾ ------------------------------------------------------------------------- ੧. ਯਹ ਧ੍ਯਾਨ ਸ਼ੁਦ੍ਧਭਾਵਰੂਪ ਹੈ.
ਪ੍ਰਗਟੇ ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭ ਬਾਲ਼ਨਾਰੋ ਧ੍ਯਾਨ–ਅਗ੍ਨਿ ਤੇਹਨੇ. ੧੪੬.