੨੬੦
ਯੇ ਤੁ ਪੁਨਰਪੁਨਰ੍ਭਵਾਯ ਨਿਤ੍ਯਵਿਹਿਤੋਦ੍ਯੋਗਮਹਾਭਾਗਾ ਭਗਵਨ੍ਤੋ ਨਿਸ਼੍ਚਯਵ੍ਯਵਹਾਰਯੋਰਨ੍ਯਤ– ਰਾਨਵਲਮ੍ਬਨੇਨਾਤ੍ਯਨ੍ਤਮਧ੍ਯਸ੍ਥੀਭੂਤਾਃ -----------------------------------------------------------------------------
[ਅਬ ਨਿਸ਼੍ਚਯ–ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਦੋਨੋਂਕਾ ਸੁਮੇਲ ਰਹੇ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਭੂਮਿਕਾਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਨ ਕਰਨੇਵਾਲੇ ਜ੍ਞਾਨੀ ਜੀਵੋਂਕਾ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਨ ਔਰ ਉਸਕਾ ਫਲ ਕਹਾ ਜਾਤਾ ਹੈਃ–
ਵ੍ਯਵਹਾਰਮੇਂਸੇ ਕਿਸੀ ਏਕਕਾ ਹੀ ਅਵਲਮ੍ਬਨ ਨਹੀਂ ਲੇਨੇਸੇ [–ਕੇਵਲਨਿਸ਼੍ਚਯਾਵਲਮ੍ਬੀ ਯਾ ਕੇਵਲਵ੍ਯਵਹਾਰਾਵਲਮ੍ਬੀ ਨਹੀਂ ਹੋਨੇਸੇ] ਅਤ੍ਯਨ੍ਤ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥ ਵਰ੍ਤਤੇ ਹੁਏ, ------------------------------------------------------------------------- [ਯਹਾਁ ਜਿਨ ਜੀਵੋਂਕੋ ‘ਵ੍ਯਵਹਾਰਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰਸ਼੍ਟਿ ਕਹਾ ਹੈ ਵੇ ਉਪਚਾਰਸੇ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰਸ਼੍ਟਿ ਹੈਂ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਸਮਝਨਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵੇ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰਸ਼੍ਟਿ ਹੈਂ ਐਸਾ ਸਮਝਨਾ. ਉਨ੍ਹੇਂ ਚਾਰਿਤ੍ਰ–ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਮੁਖ੍ਯਤਃ ਰਾਗਾਦਿ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨ ਹੋਨੇਸੇ ਸਰਾਗ ਸਮ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਵਾਲੇ ਕਹਕਰ ‘ਵ੍ਯਵਹਾਰਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰਸ਼੍ਟਿ’ ਕਹਾ ਹੈ. ਸ਼੍ਰੀ ਜਯਸੇਨਾਚਾਰ੍ਯਦੇਵਨੇ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ੧੫੦–੧੫੧ ਵੀਂ ਗਾਥਾਕੀ ਟੀਕਾਮੇਂ ਕਹਾ ਹੈ ਕਿ – ਜਬ ਯਹ ਜੀਵ ਆਗਮਭਾਸ਼ਾਸੇ ਕਾਲਾਦਿਲਬ੍ਧਿਰੂਪ ਔਰ ਅਧ੍ਯਾਤ੍ਮਭਾਸ਼ਾਸੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਭਿਮੁਖ ਪਰਿਣਾਮਰੂਪ ਸ੍ਵਸਂਵੇਦਨਜ੍ਞਾਨਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਤਾ ਹੈ ਤਬ ਪ੍ਰਥਮ ਤੋ ਵਹ ਮਿਥ੍ਯਾਤ੍ਵਾਦਿ ਸਾਤ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਯੋਂਕੇ ਉਪਸ਼ਮ ਔਰ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਦ੍ਵਾਰਾ ਸਰਾਗ–ਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰਸ਼੍ਟਿ ਹੋਤਾ ਹੈ.] ੧. ਨਿਸ਼੍ਚਯ–ਵ੍ਯਵਹਾਰਕੇ ਸੁਮੇਲਕੀ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟਤਾਕੇ ਲਿਯੇ ਪ੍ਰੁਸ਼੍ਠ ੨੫੮ਕਾ ਪਦ ਟਿਪ੍ਪਣ ਦੇਖੇਂ. ੨. ਮਹਾਭਾਗ = ਮਹਾ ਪਵਿਤ੍ਰ; ਮਹਾ ਗੁਣਵਾਨ; ਮਹਾ ਭਾਗ੍ਯਸ਼ਾਲੀ. ੩. ਮੋਕ੍ਸ਼ਕੇ ਲਿਯੇ ਨਿਤ੍ਯ ਉਦ੍ਯਮ ਕਰਨੇਵਾਲੇ ਮਹਾਪਵਿਤ੍ਰ ਭਗਵਂਤੋਂਕੋ [–ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗੀ ਜ੍ਞਾਨੀ ਜੀਵੋਂਕੋ] ਨਿਰਨ੍ਤਰ
ਤਰਤਮਤਾਨੁਸਾਰ ਸਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਭੂਮਿਕਾਨੁਸਾਰ ਸ਼ੁਦ੍ਧਪਰਿਣਤਿ ਤਥਾ ਸ਼ੁਭਪਰਿਣਤਿਕਾ ਯਥੋਚਿਤ ਸੁਮੇਲ [ਹਠ ਰਹਿਤ]
ਹੋਤਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਵੇ ਜੀਵ ਇਸ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ [੨੫੮ ਵੇਂ ਪ੍ਰੁਸ਼੍ਠ ਪਰ] ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਕੇਵਲਨਿਸ਼੍ਚਯਾਵਲਮ੍ਬੀ ਕਹਾ ਹੈੇ ਐਸੇ
ਕੇਵਲਨਿਸ਼੍ਚਯਾਵਲਮ੍ਬੀ ਨਹੀਂ ਹੈਂ ਤਥਾ [੨੫੯ ਵੇਂ ਪ੍ਰੁਸ਼੍ਠ ਪਰ] ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਕੇਵਲਵ੍ਯਵਹਾਰਾਵਲਮ੍ਬੀ ਕਹਾ ਹੈ ਐਸੇ
ਕੇਵਲਵ੍ਯਵਹਾਰਾਵਲਮ੍ਬੀ ਨਹੀਂ ਹੈਂ.