ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟਤਾ ਕੀ ਹੈ.
ਗੁਰੁਦੇਵਸ਼੍ਰੀਕੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਝੇਲਕਰ ਅਤ੍ਯਨ੍ਤ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮਪੂਰ੍ਵਕ ਐਸਾ ਸੁਨ੍ਦਰ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰ ਦੇਨੇਕੇ ਬਦਲੇਮੇਂ ਸਂਸ੍ਥਾ
ਉਨਕਾ ਜਿਤਨਾ ਉਪਕਾਰ ਮਾਨੇ ਉਤਨਾ ਕਮ ਹੈ. ਯਹ ਅਨੁਵਾਦ ਅਮੂਲ੍ਯ ਹੈ, ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਮਾਤ੍ਰ, ਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦਭਾਰਤੀ
ਏਵਂ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਮ ਭਕ੍ਤਿਸੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋਕਰ ਅਪਨੀ ਆਧ੍ਯਾਤ੍ਮਰਸਿਕਤਾ ਦ੍ਵਾਰਾ ਕਿਯੇ ਗਯੇ ਇਸ
ਅਨੁਵਾਦਕਾ ਮੁਲ੍ਯ ਕੈਸੇ ਆਁਕਾ ਜਾਯੇ? ਇਸ ਅਨੁਵਾਦਕੇ ਮਹਾਨ ਕਾਰ੍ਯਕੇ ਬਦਲੇਮੇਂ ਉਨਕੋ ਅਭਿਨਨ੍ਦਨਕੇ ਰੂਪਮੇਂ
ਕੁਛ ਕੀਮਤੀ ਭੇਂਟ ਦੇਨੇਕੀ ਸਂਸ੍ਥਾਕੋ ਅਤੀਵ ਉਤ੍ਕਂਠਾ ਥੀ, ਔਰ ਉਸੇ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਉਨਕੋ
ਬਾਰਮ੍ਬਾਰ ਆਗ੍ਰਹਯੁਕ੍ਤ ਅਨੁਰੋਧਭੀ ਕਿਯਾ ਗਯਾ ਥਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਉਸੇ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ
ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿਯਾ ਥਾ. ਉਨਕੀ ਯਹ ਨਿਸ੍ਪ੍ਰੁਹਤਾ ਭੀ ਅਤ੍ਯਂਨ੍ਤ ਪ੍ਰਸ਼ਂਸਨੀਯ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਪ੍ਰਵਚਨਸਾਰਕੇ
ਅਨੁਵਾਦਕੇ ਸਮਯ ਜਬ ਉਨਕੋ ਭੇਂਟਕੀ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁਤਿਕੇ ਲਿਯੇ ਅਨੁਰੋਧ ਕਿਯਾ ਗਯਾ ਥਾ ਤਬ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ
ਵੈਰਾਗ੍ਯਪੂਰ੍ਵਕ ਐਸਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਤ੍ਤਰ ਦਿਯਾ ਥਾ ਕਿ ‘‘ਮੇਰਾ ਆਤ੍ਮਾ ਇਸ ਸਂਸਾਰ ਪਰਿਭ੍ਰਮਣਸੇ ਛੂਟੇ ਇਤਨਾ ਹੀ ਪਰ੍ਯਾਪ੍ਤ,
––ਦੂਸਰਾ ਮੁਝੇ ਕੁਛ ਬਦਲਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ’’. ਉਪੋਦ੍ਘਾਤਮੇਂ ਭੀ ਅਪਨੀ ਭਾਵਨਾ ਵ੍ਯਕ੍ਤ ਕਰਤੇ ਹੁਏ ਵੇ ਲਿਖਤੇ
ਹੈਂ ਕਿਃ ‘‘ ਯਹ ਅਨੁਵਾਦ ਮੈਨੇ ਸ਼੍ਰੀਪਂਚਾਸ੍ਤਿਕਾਯਸਂਗ੍ਰਹ ਪ੍ਰਤਿ ਭਕ੍ਤਿਸੇ ਔਰ ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾਸੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ
ਹੋਕਰ, ਨਿਜ ਕਲ੍ਯਾਣਕੇ ਲਿਯੇ, ਭਵਭਯਸੇ ਡਰਤੇ ਡਰਤੇ ਕਿਯਾ ਹੈ’’.
ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਭਂਡਾਰ’ ਈਡਰ, ਤਥਾ ‘ਭਾਂਡਾਰਕਰ ਓਰਿਏਨ੍ਟਲ ਰੀਸਰ੍ਚ ਇਨ੍ਸ੍ਟਿਟ੍ਯੂਟ’ ਪੂਨਾਕੀ ਓਰਸੇ ਹਮੇਂ ਪਾਂਡੁਲੇਖ
ਮਿਲੇ ਥੇ, ਤਦਰ੍ਥ ਉਨ ਦੋਨੋਂ ਸਂਸ੍ਥਾਓਂਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਭੀ ਕ੍ਰੁਤਜ੍ਞਤਾ ਵ੍ਯਕ੍ਤ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਸ਼੍ਰੀ ਮਗਨਾਲਾਲਜੀ ਜੈਨਨੇ ਸ਼੍ਰੀ
ਪਂਚਾਸ੍ਤਿਕਾਯਸਂਗ੍ਰਹ ਕੇ ਗੁਜਰਾਤੀ ਅਨੁਵਾਦ ਕੇ ਗਦ੍ਯਾਂਸ਼ ਕਾ ਹਨ੍ਦੀ ਰੂਪਾਨ੍ਤਰ, ਬ੍ਰ੦ ਸ਼੍ਰੀ ਚਨ੍ਦੂਲਾਲਭਾਈਨੇ ਪ੍ਰਸ੍ਤੁਤ
ਸਂਸ੍ਕਰਣ ਕਾ ‘ਪ੍ਰੂਫ’ ਸਂਸ਼ੋਧਨ ਤਥਾ ‘ਕਹਾਨ ਮੁਦ੍ਰਣਾਲਯ’ ਕੇ ਮਾਲਿਕ ਸ਼੍ਰੀ ਜ੍ਞਾਨਚਨ੍ਦਜੀ ਜੈਨਨੇ
ਉਤ੍ਸਾਹਪੂਰ੍ਵਕ ਇਸ ਸਂਸ੍ਕਰਣ ਕਾ ਸੁਨ੍ਦਰ ਮੁਦ੍ਰਣ ਕਰ ਦਯਾ ਹੈ, ਤਦਰ੍ਥ ਉਨਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਭੀ ਕ੍ਰੁਤਜ੍ਞਤਾ ਵ੍ਯਕ੍ਤ ਕਰਤੇ
ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁ ਜੀਵ ਅਤਿ ਬਹੁਮਾਨਪੂਰ੍ਵਕ ਸਦ੍ਗੁਰੁਗਮ ਸੇ ਇਸ ਪਰਮਾਗਮ ਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਕੇ ਉਸਕੇ ਗਹਨ
ਭਾਵੋਂਕੋ ਆਤ੍ਮਸਾਤ੍ ਕਰੇਂ ਔਰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ਯਭੂਤ ਵੀਤਰਾਗਭਾਵਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰੇਂ–––ਯਹੀ ਭਾਵਨਾ.