ਜਿਨਵਰਕੀ ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ ਵਨ੍ਦਨਾ ਏਵਂ ਦੇਸ਼ਨਾ ਸ਼੍ਰਵਣਸੇ ਪੁਸ਼੍ਟਕਰ, ਉਸੇ ਭਗਵਤ੍ਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦਾਚਾਰ੍ਯਦੇਵਨੇ ਸਮਯਸਾਰਾਦਿ
ਪਰਮਾਗਮਰੂਪ ਭਾਜਨਮੇਂ ਸਂਗ੍ਰਹਿਤ ਕਰ ਆਧ੍ਯਾਤ੍ਮਤਤ੍ਚਪ੍ਰੇਮੀ ਜਗਤ ਪਰ ਮਹਾਨ ਉਪਕਾਰ ਕਿਯਾ ਹੈ.
ਯੇ ਪਾਚੋਂ ਪਰਮਾਗਮ ਹਮਾਰੇ ਟ੍ਰਸ੍ਟ ਦ੍ਵਾਰਾ ਗੁਜਰਾਤੀ ਏਵਂ ਹਿਨ੍ਦੀ ਭਾਸ਼ਾਮੇਂ ਅਨੇਕ ਬਾਰ ਪ੍ਰਸਿਦ੍ਧ ਹੋ ਚੁਕੇ ਹੈਂ.
ਟੀਕਾਕਾਰ ਸ਼੍ਰੀਮਦ੍–ਅਮ੍ਰੁਤਚਨ੍ਦ੍ਰਾਚਾਰ੍ਯਦੇਵਕੀ ‘ਸਮਯਵ੍ਯਾਖ੍ਯਾ’ ਨਾਮਕ ਟੀਕਾ ਸਹਿਤ ‘ਪਂਚਾਸ੍ਤਿਕਾਯਸਂਗ੍ਰਹ’ ਕੇ
ਸ਼੍ਰੀ ਹਿਮ੍ਮਤਲਾਲ ਜੇਠਾਲਾਲ ਸ਼ਾਹ ਕ੍ਰੁਤ ਗੁਜਰਾਤੀ ਅਨੁਵਾਦਕੇ ਹਿਨ੍ਦੀ ਰੂਪਾਨ੍ਤਰਕਾ ਯਹ ਪਂਚਮ ਸਂਸ੍ਕਰਣ
ਆਧ੍ਯਾਤ੍ਮਵਿਦ੍ਯਾਪ੍ਰੇਮੀ ਜਿਜ੍ਞਾਸੁਓਂਕੇ ਹਾਥਮੇਂ ਪ੍ਰਸ੍ਤੁਤ ਕਰਤੇ ਹੁਏ ਆਨਨ੍ਦ ਅਨੁਭੂਤ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਸ਼੍ਰੀ ਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦਭਾਰਤੀਕੇ ਅਨਨ੍ਯ ਪਰਮ ਭਕ੍ਤ, ਆਧ੍ਯਾਤ੍ਮਯੁਗਪ੍ਰਵਰ੍ਤਕ, ਪਰਮੋਪਕਾਰੀ ਪੂਜ੍ਯ ਸਦ੍ਗੁਰੁਦੇਵ ਸ਼੍ਰੀ
ਕਿਯਾ ਹੈ. ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਇਸ ਸ਼ਤਾਦ੍ਬੀਮੇਂ ਆਧ੍ਯਾਤ੍ਮਰੁਚਿਕੇ ਨਵਯੁਗਕਾ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਨ ਕਰ ਮੁੁਮੁੁਕ੍ਸ਼ੁਸਮਾਜ ਪਰ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ
ਅਸਾਧਾਰਣ ਮਹਾਨ ਉਪਕਾਰ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਇਸ ਭੌਤਿਕ ਵਿਸ਼ਮ ਯੁਗਮੇਂ, ਭਾਰਤਵਰ੍ਸ਼ ਏਵਂ ਵਿਦੇਸ਼ੋਂਮੇਂ ਭੀ,
ਆਧ੍ਯਾਤ੍ਮਕੇ ਪ੍ਰਚਾਰਕਾ ਜੋ ਆਨ੍ਦੋਲਨ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਤਾ ਹੈ ਵਹ ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਸ਼੍ਰੀਕੇ ਚਮਤ੍ਕਾਰੀ ਪ੍ਰਭਾਵਨਾਯੋਗਕਾ ਹੀ
ਸੁਨ੍ਦਰ ਫਲ ਹੈ.
ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਸ਼੍ਰੀਕੇ ਪੁਨੀਤ ਪ੍ਰਤਾਪਸੇ ਹੀ ਜੈਨ ਆਧ੍ਯਾਤ੍ਮਸ਼੍ਰੁਤਕੇ ਅਨੇਕ ਪਰਮਾਗਮਰਤ੍ਨ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਜਗਤਕੋ
ਗੁਜਰਾਤੀ ਗਦ੍ਯਪਦ੍ਯਾਨੁਵਾਦ ਭੀ, ਸ਼੍ਰੀ ਸਮਯਸਾਰ ਆਦਿਕੇ ਗੁਜਰਾਤੀ ਗਦ੍ਯਪਦ੍ਯਾਨੁਵਾਦਕੀ ਭਾਁਤਿ, ਪ੍ਰਸ਼ਮਮੂਰ੍ਤਿ ਪੂਜ੍ਯ
ਬਹਿਨਸ਼੍ਰੀ ਚਮ੍ਪਾਬੇਨਕੇ ਭਾਈ ਆਧ੍ਯਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਰਸਿਕ, ਵਿਦ੍ਵਦ੍ਵਰ, ਆਦਰਣੀਯ ਪਂ੦ ਸ਼੍ਰੀ ਹਿਮ੍ਮਤਲਾਲ ਜੇਠਾਲਾਲ
ਸ਼ਾਹਨੇ, ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵ ਦ੍ਵਾਰਾ ਦਿਯੇ ਗਯੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਦਰ੍ਸ਼ੀ ਉਪਦੇਸ਼ਾਮ੍ਰੁਤਬੋਧ ਦ੍ਵਾਰਾ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਕੇ ਗਹਨ ਭਾਵੋਂਕੋ
ਖੋਲਨੇਕੀ ਸੂਝ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰ, ਆਧ੍ਯਾਤ੍ਮ– ਜਿਨਵਾਣੀਕੀ ਅਗਾਧ ਭਕ੍ਤਿਸੇ ਸਰਲ ਭਾਸ਼ਾਮੇਂ – ਆਬਾਲਵ੍ਰੁਦ੍ਧਗ੍ਰਾਹ੍ਯ,
ਰੋਚਕ ਏਵਂ ਸੁਨ੍ਦਰ ਢਂਗਸੇ – ਕਰ ਦਿਯਾ ਹੈ. ਅਨੁਵਾਦਕ ਮਹਾਨੁਭਵ ਆਧ੍ਯਾਤ੍ਮਰਸਿਕ ਵਿਦ੍ਵਾਨ ਹੋਨੇਕੇ
ਅਤਿਰਿਕ੍ਤ ਗਮ੍ਭੀਰ, ਵੈਰਾਗ੍ਯਸ਼ਾਲੀ, ਸ਼ਾਨ੍ਤ ਏਵਂ ਵਿਵੇਕਸ਼ੀਲ ਸਜ੍ਜਨ ਹੈ, ਤਥਾ ਉਨਮੇਂ ਆਧ੍ਯਾਤ੍ਮਰਸ ਸ੍ਯਨ੍ਦੀ
ਮਧੁਰ ਕਵਿਤ੍ਵ ਭੀ ਹੈ. ਵੇ ਬਹੁਤ ਵਰ੍ਸ਼ੋ ਤਕ ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਸਮਾਗਮਮੇਂ ਰਹੇ ਹੈਂ, ਔਰ ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ
ਆਧ੍ਯਾਤ੍ਮਪ੍ਰਵਚਨੋਂਕੇ ਗਹਨ ਮਨਨ ਦ੍ਵਾਰਾ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਅਪਨੀ ਆਤ੍ਮਾਰ੍ਥਿਤਾ ਕੀ ਬਹੁਤ ਪੁਸ਼੍ਟਿ ਕੀ ਹੈ. ਤਤ੍ਤ੍ਚਾਰ੍ਥਕੇ ਮੂਲ
ਰਹਸ੍ਯੋਂ ਪਰ ਉਨਕਾ ਮਨਨ ਅਤਿ ਗਹਨ ਹੈ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਾਰ ਏਵਂ ਟੀਕਾਕਾਰ ਆਚਾਰ੍ਯਭਗਵਨ੍ਤੋਂਕੇ ਹ੍ਰੁਦਯਕੇ ਗਹਨ
ਭਾਵੋਂਕੀ ਗਮ੍ਭੀਰਤਾਕੋ ਯਥਾਵਤ੍ ਸੁਰਕ੍ਸ਼ਿਤ ਰਖਕਰ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਯਹ ਸ਼ਦ੍ਬਸ਼ਃ ਗੁਜਰਾਤੀ ਅਨੁਵਾਦ ਕਿਯਾ ਹੈ;
ਤਦੁਪਰਾਨ੍ਤ ਮੂਲ ਗਾਥਾਸੁਤ੍ਰੋਂਕਾ ਭਾਵਪੂਰ੍ਣ ਮਧੁਰ ਗੁਜਰਾਤੀ ਪਦ੍ਯਾਨੁਵਾਦ ਭੀ