Parmatma Prakash (Gujarati Hindi).

< Previous Page   Next Page >


Page 6 of 565
PDF/HTML Page 20 of 579

 

background image
સૂત્રો છે, (૩) ત્યારપછી પરમાત્મપ્રકાશ નામની મુખ્યતાથી ‘‘सयलहं कम्महं दोसहं’’ ઇત્યાદિ
ત્રણ સૂત્રો છે, (૪) પછી સિદ્ધપદની મુખ્યતાથી ‘‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’’ ઇત્યાદિ ત્રણ
સૂત્રો છે, (૫) ત્યારપછી પરમાત્મપ્રકાશના આરાધક પુરુષોના ફળના કથનની મુખ્યતાથી
‘‘जे परमप्पपयासु मुणि’’ ઇત્યાદિ ત્રણ સૂત્રો છે, (૬) ત્યારપછી પરમાત્મપ્રકાશની આરાધનાને
યોગ્ય પુરુષોના કથનની મુખ્યતાથી ‘जे भवदुक्खहं’ ઇત્યાદિ ત્રણ સૂત્રો છે, (૭) ત્યારપછી
પરમાત્મપ્રકાશશાસ્ત્રના ફળના કથનની મુખ્યતાથી અને ઉદ્ધતપણાના (ગર્વના) ત્યાગની મુખ્યતાથી
‘लक्खणछंद’ ઇત્યાદિ ત્રણ સૂત્રો છે.
એ પ્રમાણે ચોવીશ દોહક સૂત્રોની એક ચૂલિકાના અંતમાં સાત સ્થળો સમાપ્ત થયાં.
(એ રીતે તે મહાધિકારોમાં અંતર સ્થળ અનેક છે. ) એ રીતે પ્રથમપાતનિકા
સમાપ્ત થઈ, (એ રીતે પરિપાટીનો એક ક્રમ કહ્યો.) અથવા અન્ય પ્રકારે બીજી પાતનિકા
કહેવામાં આવે છે. તે આ પ્રમાણેઃ
પહેલા અધિકારમાં પ્રથમ તો પ્રક્ષેપક સૂત્રોને છોડીને
બહિરાત્મા, અન્તરાત્મા, અને પરમાત્માના કથનરૂપે એકસોત્રેવીસ સૂત્રો સુધી વ્યાખ્યાન
परमात्मप्रकाशनाममुख्यत्वेन ‘सयलहं कम्महं दोसहं’ इत्यादि सूत्रत्रयम्, अथ सिद्धपदमुख्यत्वेन
‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’ इत्यादि सूत्रत्रयं, तदनन्तरं परमात्मप्रकाशाराधकपुरुषाणां
फलकथनमुख्यत्वेन
‘जे परमप्पपयासु मुणि’ इत्यादिसूत्रत्रयम्, अत ऊर्ध्वं
परमात्मप्रकाशाराधनायोग्यपुरुषकथनमुख्यत्वेन ‘जे भवदुक्खहं’ इत्यादिसूत्रत्रयम्’ अथानन्तरं
परमात्मप्रकाशशास्त्रफलकथनमुख्यत्वेन तथैवौद्धत्यपरिहारमुख्यत्वेन च
‘लक्खणछंद’ इत्यादि
सूत्रत्रयम्
इति चतुर्विंशतिदोहकसूत्रैकचूलिकावसाने सप्त स्थलानि गतानि एवं प्रथमपातनिका
समाप्ता अथवा प्रकारान्तरेण द्वितीया पातनिका कथ्यते तद्यथा
प्रथमतस्तावद्बहिरात्मान्तरात्मपरमात्मकथनरूपेण प्रक्षेपकान् विहाय त्रयोविंशत्यधिक-
૬ ]
યોગીન્દુદેવવિરચિતઃ
[ પાતનિકા
तीन दोहे, परमात्मप्रकाशनामकी मुख्यताकर ‘सयलहं दोसहं’ इत्यादि तीन दोहे, सिद्धपदकी
मुख्यताकर ‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’ इत्यादि तीन दोहे, परमात्मप्रकाशके आराधक पुरुषोंको
फलके कथनकी मुख्यताकर ‘जे परमप्पपयास मुणि’ इत्यादि तीन दोहे, परमात्मप्रकाशकी
आराधनाके योग्य पुरुषोंके कथनकी मुख्यताकर ‘जो भवदुक्खहं’ इत्यादि तीन दोहे, और
परमात्मप्रकाशशास्त्रके फलके कथनकी मुख्यताकर तथा गर्वके त्यागकी मुख्यताकर ‘लक्खण
छंद’ इत्यादि तीन दोहे हैं
इस प्रकार चूलिकाके अंतमें चौबीस दोहोंमें सात स्थल कहे गये
हैं इस तरह तीन महाअधिकारोंमें अंतर स्थल अनेक हैं एक तो इस प्रकार पातनिका कही,
अथवा अन्य तरह कथनकर दूसरी पातनिका कहते हैपहले अधिकारमें बहिरात्मा, अंतरात्मा