सूत्रो छे, (३) त्यारपछी परमात्मप्रकाश नामनी मुख्यताथी ‘‘सयलहं कम्महं दोसहं’’ इत्यादि
त्रण सूत्रो छे, (४) पछी सिद्धपदनी मुख्यताथी ‘‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’’ इत्यादि त्रण
सूत्रो छे, (५) त्यारपछी परमात्मप्रकाशना आराधक पुरुषोना फळना कथननी मुख्यताथी
‘‘जे परमप्पपयासु मुणि’’ इत्यादि त्रण सूत्रो छे, (६) त्यारपछी परमात्मप्रकाशनी आराधनाने
योग्य पुरुषोना कथननी मुख्यताथी ‘जे भवदुक्खहं’ इत्यादि त्रण सूत्रो छे, (७) त्यारपछी
परमात्मप्रकाशशास्त्रना फळना कथननी मुख्यताथी अने उद्धतपणाना (गर्वना) त्यागनी मुख्यताथी
‘लक्खणछंद’ इत्यादि त्रण सूत्रो छे.
ए प्रमाणे चोवीश दोहक सूत्रोनी एक चूलिकाना अंतमां सात स्थळो समाप्त थयां.
(ए रीते ते महाधिकारोमां अंतर स्थळ अनेक छे. ) ए रीते प्रथमपातनिका
समाप्त थई, (ए रीते परिपाटीनो एक क्रम कह्यो.) अथवा अन्य प्रकारे बीजी पातनिका
कहेवामां आवे छे. ते आ प्रमाणेः — पहेला अधिकारमां प्रथम तो प्रक्षेपक सूत्रोने छोडीने
बहिरात्मा, अन्तरात्मा, अने परमात्माना कथनरूपे एकसोत्रेवीस सूत्रो सुधी व्याख्यान
परमात्मप्रकाशनाममुख्यत्वेन ‘सयलहं कम्महं दोसहं’ इत्यादि सूत्रत्रयम्, अथ सिद्धपदमुख्यत्वेन
‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’ इत्यादि सूत्रत्रयं, तदनन्तरं परमात्मप्रकाशाराधकपुरुषाणां
फलकथनमुख्यत्वेन ‘जे परमप्पपयासु मुणि’ इत्यादिसूत्रत्रयम्, अत ऊर्ध्वं
परमात्मप्रकाशाराधनायोग्यपुरुषकथनमुख्यत्वेन ‘जे भवदुक्खहं’ इत्यादिसूत्रत्रयम्’ अथानन्तरं
परमात्मप्रकाशशास्त्रफलकथनमुख्यत्वेन तथैवौद्धत्यपरिहारमुख्यत्वेन च ‘लक्खणछंद’ इत्यादि
सूत्रत्रयम् । इति चतुर्विंशतिदोहकसूत्रैकचूलिकावसाने सप्त स्थलानि गतानि । एवं प्रथमपातनिका
समाप्ता । अथवा प्रकारान्तरेण द्वितीया पातनिका कथ्यते । तद्यथा
– प्रथमतस्तावद्बहिरात्मान्तरात्मपरमात्मकथनरूपेण प्रक्षेपकान् विहाय त्रयोविंशत्यधिक-
६ ]
योगीन्दुदेवविरचितः
[ पातनिका
तीन दोहे, परमात्मप्रकाशनामकी मुख्यताकर ‘सयलहं दोसहं’ इत्यादि तीन दोहे, सिद्धपदकी
मुख्यताकर ‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’ इत्यादि तीन दोहे, परमात्मप्रकाशके आराधक पुरुषोंको
फलके कथनकी मुख्यताकर ‘जे परमप्पपयास मुणि’ इत्यादि तीन दोहे, परमात्मप्रकाशकी
आराधनाके योग्य पुरुषोंके कथनकी मुख्यताकर ‘जो भवदुक्खहं’ इत्यादि तीन दोहे, और
परमात्मप्रकाशशास्त्रके फलके कथनकी मुख्यताकर तथा गर्वके त्यागकी मुख्यताकर ‘लक्खण
छंद’ इत्यादि तीन दोहे हैं । इस प्रकार चूलिकाके अंतमें चौबीस दोहोंमें सात स्थल कहे गये
हैं । इस तरह तीन महाअधिकारोंमें अंतर स्थल अनेक हैं । एक तो इस प्रकार पातनिका कही,
अथवा अन्य तरह कथनकर दूसरी पातनिका कहते है — पहले अधिकारमें बहिरात्मा, अंतरात्मा