Shri Digambar Jain Swadhyay Mandir Trust, Songadh - 364250
ശ്രീ ദിഗംബര ജൈന സ്വാധ്യായമംദിര ട്രസ്ട, സോനഗഢ - ൩൬൪൨൫൦
ദ്രവ്യഗുണപര്യായനാ സ്വരൂപനാ കഥനനീ മുഖ്യതാഥീ ‘‘अप्पा जणियउ’’ ഇത്യാദി ത്രണ സൂത്രോ ഛേ,
(൮) ത്യാരപഛീ കര്മവിചാരനീ മുഖ്യതാഥീ ‘‘जीवहं कम्मु अणाई जिय’’ ഇത്യാദി ആഠ സൂത്രോ ഛേ,
(൯) ത്യാരപഛീ സാമാന്യ ഭേദഭാവനാനാ കഥനഥീ ‘‘अप्पा अप्पु जि’’ ഇത്യാദി നവ സൂത്രോ ഛേ,
(൧൦) ത്യാരപഛീ നിശ്ചയ സമ്യഗ്ദ്രഷ്ടിനാ കഥനരൂപഥീ ‘‘अप्पिं अप्पु’’ ഇത്യാദി ഏക സൂത്ര ഛേ,
(൧൧) ത്യാരപഛീ മിഥ്യാഭാവനാ കഥനനീ മുഖ്യതാഥീ ‘‘पज्जयरत्तउ’’ ഇത്യാദി ആഠ സൂത്രോ ഛേ,
(൧൨) ത്യാരപഛീ സമ്യഗ്ദ്രഷ്ടിനീ ഭാവനാനീ മുഖ്യതാഥീ ‘‘कालु लहेविणु’’ ഇത്യാദി ആഠ സൂത്രോ ഛേ,
(൧൩) ത്യാരപഛീ സാമാന്യ ഭേദ ഭാവനാനീ മുഖ്യതാഥീ ‘‘अप्पा संजमु’’ ഇത്യാദി ഏകത്രീശ ജേടലാ
ദോഹക സൂത്രോ ഛേ.
ഏ പ്രമാണേ ശ്രീയോഗീന്ദ്രദേവവിരചിത പരമാത്മപ്രകാശ ശാസ്ത്രമാം ഏകസോത്രേവീസ ദോഹകസൂത്രോഥീ
ബഹിരാത്മാ, അന്തരാത്മാ അനേ പരമാത്മാനാ സ്വരൂപനാ കഥനനീ മുഖ്യതാഥീ പ്രഥമ പ്രകരണ-പാതനികാ
പൂരീ ഥഈ. (അനേ തേമാം തേര അന്തരാധികാര ഛേ)
तदनन्तरं द्रव्यगुणपर्यायस्वरूपकथनमुख्यतया ‘अप्पा जणियउ’ इत्यादि सूत्रत्रयम्, अथानन्तरं
कर्मविचारमुख्यत्वेन ‘जीवहं कम्मु अणाइ जिय’ इत्यादि सूत्राष्टकं, तदनन्तरं सामान्य-
भेदभावनाकथनेन ‘अप्पा अप्पु जि’ इत्यादि सूत्रनवकम्, अत ऊर्ध्वं निश्चय-
सम्यग्
द्रष्टिकथनरूपेण ‘अप्पिं अप्पु’ इत्यादि सूत्रमेकं, तदनन्तरं मिथ्याभावकथनमुख्यत्वेन
‘पज्जयरत्तउ’ इत्यादि सूत्राष्टकम्, अत ऊर्ध्वं सम्यग्द्रष्टिभावनामुख्यत्वे ‘कालु लहेविणु’
इत्यादिसूत्राष्टकं, तदनन्तरं सामान्यभेदभावनामुख्यत्वेन ‘अप्पा संजमु’ इत्याद्येकाधिक-
त्रिंशत्प्रमितानि दोहकसूत्राणि भवन्ति ।। इति श्रीयोगीन्द्रदेवविरचितपरमात्मप्रकाशशास्त्रे
त्रयोविंशत्यधिकशतदोहकसूत्रैर्बहिरन्तःपरमात्मस्वरूपकथनमुख्यत्वेन प्रथमप्रकरणपातनिका
समाप्ता । अथानन्तरं द्वितीयमहाधिकारप्रारम्भे मोक्षमोक्षफ लमोक्षमार्गस्वरूपं कथ्यते । तत्र
പാതനികാ ]പരമാത്മപ്രകാശ: [ ൩
इत्यादि छह दोहे, द्रव्य गुण पर्यायके स्वरूप कहनेकी मुख्यताकर ‘अप्पा जणियउ’ इत्यादि तीन
दोहे, कर्म-विचारकी मुख्यताकर ‘जीवहं कम्मु अणाइ जिय’ इत्यादि आठ दोहे, सामान्य भेद
भावनाके कथन कर ‘अप्पा अप्पु जि’ इत्यादि नौ दोहे, निश्चयसम्यग्दृष्टिके कथनरूप ‘अप्पे अप्पु
जि’ इत्यादि एक दोहा, मिथ्याभावके कथनकी मुख्यताकर ‘पज्जयरत्तउ’ इत्यादि आठ दोहे,
सम्यग्दृष्टिकी मुख्यता कर ‘कालु लहेविणु’ इत्यादि आठ दोहे और सामान्यभेदभावकी मुख्यताकर
‘अप्पा संजमु’ इत्यादि इकतीस दोहे कहे हैं । इस तरह श्रीयोगीन्द्रदेवविरचित परमात्मप्रकाश ग्रंथमें
१२३ दोहों का पहला प्रकरण कहा है, इस प्रकरणमें बहिरात्मा, अंतरात्मा, परमात्माके स्वरूपके
कथनकी मुख्यता है, तथा इसमें तेरह अंतर अधिकार हैं । अब दूसरे अधिकारमें मोक्ष, मोक्षफ ल