ഗ്രംഥനീ രചനാ കരീ ഛേ. ജേനീ വര്ണനശൈലീ തഥാ ലേഖനശൈലീ അത്യംത സരള ഛേ. തേമാം പാരിഭാഷിക
ശബ്ദോനോ ഉപയോഗ അത്യംത അല്പ കരവാമാം ആവേല ഛേ. ആ ഗ്രംഥമാം ആചാര്യദേവേ പോതാനാ സ്വാനുഭവ
തഥാ പോതാനീ വീതരാഗ ചാരിത്രനീ ഭാവനാനേ ജ വിശേഷപണേ ഘൂംടീ ഛേ. തേഥീ തേനാ അധ്യയനഥീ
ഭവ്യജനോനേ പോതാനീ ആത്മാര്ഥപ്രധാന ഭാവനാനും പോഷണ സഹജ രീതേ ഥായ ഛേ.
ബ്രഹ്മചര്യനോ ഘണോ രംഗ ഹോവാനേ ലീധേ ‘ബ്രഹ്മ’ ഏമനീ ഉപാധി ഥഈ ജതാം ‘ബ്രഹ്മദേവ’ നാമ പഡേല ഹതും.
തേഓ ഇ.സ. ൧൦൭൦ഥീ ൧൧൧൦മാം അരസാമാം ഥയേല ഹോവാനും വിദ്വാനോ മാനേ ഛേ. ‘ബൃഹദ്ദ്രവ്യസംഗ്രഹ’നീ
ആപനീ ടീകാമാം ആപേല കഥാന്യായാനുസാര, വിദ്വാനോനും മാനവും ഛേ കേ, നേമിചന്ദ്രസിദ്ധാംതിദേവ, സോമനാമക
രാജശ്രേഷ്ഠി അനേ ബ്രഹ്മദേവജീ ത്രണേയ സമകാലീന രാജാ ഭോജനാ സമയമാം ഥയാ ഹതാ. ആപനീ അനേ
ആചാര്യ ജയസേനജീനീ സമയസാരാദി പ്രാഭൃതത്രയനീ ടീകാമാംനീ ഭാഷാശൈലീ സാമ്യതാ ഹോവാ ഛതാം
ആചാര്യ ജയസേനഥീ ബ്രഹ്മദേവജീ പഛീ ഥയേല ഹോവാനും വിദ്വാനോനോ മത ഛേ. പരമാത്മപ്രകാശനീ ടീകാ
ഉപരാംത ആപേ ബൃഹദ്ദ്രവ്യസംഗ്രഹനീ ടീകാ, തത്ത്വദീപക, പ്രതിഷ്ഠാതിലക, കഥാകോഷ ആദി അനേക ഗ്രംഥോനീ
രചനാ കരേല ഛേ.
ഥായ. ആ ശാസ്ത്രനാ ഭാവോ പരമ താരണഹാര കൃപാളു കഹാന ഗുരുദേവനാം സ്വാനുഭവരസഗര്ഭിത പ്രവചനോഥീ
ജ യഥാര്ഥ സമജീ ശകായ ഛേ. (ജേ ഹാല
ആത്മാനാ ബഹിരാത്മാ, അംതരാത്മാ അനേ പരമാത്മാ
ഛേ കേ ജേ ദേഹദേവളമാം ബിരാജമാന ഛേ ഏമ പ്രതിപാദന കര്യും ഛേ. ത്യാര ബാദ ദേഹദേവളമാം ഹോവാ ഛതാം
തേ ശുദ്ധനിശ്ചയനയേ ദേഹ അനേ കര്മഥീ ഭിന്ന ഛേ. തഥാ തേ ശക്തിസ്വരൂപേ പരമാത്മാപണാമയ ആത്മാനും
സ്വരൂപ ദ്രവ്യ-ഗുണ-പര്യായനാം സ്വരൂപ ദ്വാരാ ബതാവതാം, സ്വരൂപകാമീ ജീവോമാം പോതാനാ ആത്മാനേ ദേഹ-
കര്മാദിഥീ ഭിന്ന ജാണവാ (ഭേദജ്ഞാന)അര്ഥേ നിജ ആത്മാ വിഷേനീ ഭാവനാനീ ഉഗ്രതാ സഹേജേ ഥതാം തേഓ
പുരുഷാര്ഥ ദ്വാരാ സമ്യഗ്ദര്ശന പ്രാപ്ത കരേ തേ ദര്ശാവ്യും ഛേ അനേ ജേ ഏവും ജ ഭേദജ്ഞാന കരതോ നഥീ തേ
മിഥ്യാദ്രഷ്ടി രഹേ ഛേ. തേഥീ ദരേക സംസാരീ ജീവേ കേവും ഭേദജ്ഞാന നിരംതര ഭാവവും ജോഈഏ തേനും വിസ്താരഥീ
വര്ണന കരീ ‘പരമാത്മാ ഥവാനീ ഭാവനാ’ അനേ ‘സാമാന്യരൂപേ (സംക്ഷിപ്തരൂപേ) ഉപായ’ ബതാവീ ആചാര്യദേവേ
പ്രഥമ മഹാധികാര പൂര്ണ കരേല ഛേ.