Shri Digambar Jain Swadhyay Mandir Trust, Songadh - 364250
ஶ்ரீ திகஂபர ஜைந ஸ்வாத்யாயமஂதிர ட்ரஸ்ட, ஸோநகட - ௩௬௪௨௫௦
ஶுத்தாத்மாநீ பாவநாதீ உத்பந்ந வீதராக பரமாநஂதமய ஸுக ஸமஜவுஂ , ‘நிருபம’ ஶப்ததீ ஸமஸ்த
உபமா ரஹித ஸமஜவுஂ அநே ‘ஜ்ஞாந’ ஶப்ததீ கேவளஜ்ஞாந ஸமஜவுஂ.
ஶுஂ கரதா தகா ஆவா தஶே? விஶுத்தஜ்ஞாநதர்ஶநஸ்வபாவவாளா ஶுத்த ஆத்மதத்த்வநாஂ ஸம்யக்
ஶ்ரத்தாந, ஸம்யக்ஜ்ஞாந அநே ஸம்யக்-ஆசரணரூப அமூல்ய ரத்நத்ரயநா பாரதீ பூர்ண, மித்யாத்வ, விஷய
அநே கஷாயாதிரூப ஸமஸ்த விபாவஜளநா ப்ரவேஶ ரஹித ஶுத்த ஆத்மாநீ பாவநாதீ உத்பந்ந ஸஹஜாநஂத
ஜேநுஂ ஏக ரூப சே ஏவா ஸுகாம்ருததீ விபரீத நரகாதிதுஃகரூப க்ஷாரஜளதீ பூர்ண ஸஂஸாரஸமுத்ரநே
தரவாநா உபாயபூத ஸமாதிரூபீ நாவநே பஜதா, ஸேவதா தகா அர்தாத் தேநா ஆதாரே சாலதா அநஂத
ஸித்த தஶே.
அஹீஂ ஶிவமய, நிருபம, ஜ்ஞாநமய ஶுத்த ஆத்மஸ்வரூப உபாதேய சே ஏவோ பாவார்த சே. ௨.
कर्मतापन्नान् अहं वन्दे । कथंभूतान् । केवलज्ञानादिमोक्षलक्ष्मीसहितान्
सम्यक्त्वाद्यष्टगुणविभूतिसहितान् अनन्तान् । किं करिष्यन्ति । ये वीतरागसर्वज्ञप्रणीतमार्गेण
दुर्लभबोधिं लब्ध्वा भविष्यन्त्यग्रे श्रेणिकादयः । किंविशिष्टा भविष्यन्ति ।
शिवमयनिरुपमज्ञानमयाः । अत्र शिवशब्देन स्वशुद्धात्मभावनोत्पन्नवीतरागपरमानन्दसुखं ग्राह्यं,
निरुपमशब्देन समस्तोपमानरहितं ग्राह्यं, ज्ञानशब्देन केवलज्ञानं ग्राह्यम् । किं कुर्वाणाः सन्त
इत्थंभूताः भविष्यन्ति । विशुद्धज्ञानदर्शनस्वभावशुद्धात्मतत्त्वसम्यक्श्रद्धानज्ञानानुचरणरूपामूल्य-
रत्नत्रयभारपूर्णंमिथ्यात्वविषयकषायादिरूपसमस्तविभावजलप्रवेशरहितं शुद्धात्मभावनोत्थसहजा-
नन्दैकरूपसुखामृतविपरीतनरकादिदुःखरूपेण क्षारजलेन पूर्णस्य संसारसमुद्रस्य तरणोपायभूतं
समाधिपोतं भजन्तः सेवमानास्तदाधारेण गच्छन्त इत्यर्थः । अत्र शिवमयनिरुपम-
ज्ञानमयशुद्धात्मस्वरूपमुपादेयमिति भावार्थः ।।२।।
அதிகார-௧ : தோஹா-௨ ]பரமாத்மப்ரகாஶ: [ ௧௫
जीव सिद्ध होंगे । पुनः कैसे होंगे ? शिव अर्थात् निज शुद्धात्माकी भावना, उसकर उपजा जो
वीतराग परमानंद सुख, उस स्वरूप होंगे, समस्त उपमा रहित अनुपम होंगे, और केवलज्ञानमई
होंगे । क्या करते हुए ऐसे होंगे ? निर्मल ज्ञान दर्शनस्वभाव जो शुद्धात्मा है, उसके यथार्थ
श्रद्धान - ज्ञान-आचरणरूप अमोलिक रत्नत्रयकर पूर्ण और मिथ्यात्व विषय कषायादिरूप समस्त
विभावरूप जलके प्रवेशसे रहित शुद्धात्माकी भावनासे उत्पन्न हुआ जो सहजानंदरूप सुखामृत,
उससे विपरीत जो नारकादि दुःख वे ही हुए क्षारजल, उनकर पूर्ण इस संसाररूपी समुद्रके
तरनेका उपाय जो परमसमाधिरूप जहाज उसको सेवते हुए, उसके आधारसे चलते हुए, अनंत
सिद्ध होंगे । इस व्याख्यानका यह भावार्थ हुआ, कि जो शिवमय अनुपम ज्ञानमय शुद्धात्मस्वरूप
है वही उपादेय है ।।२।।