Shri Digambar Jain Swadhyay Mandir Trust, Songadh - 364250
శ్రీ దిగంబర జైన స్వాధ్యాయమందిర ట్రస్ట, సోనగఢ - ౩౬౪౨౫౦
‘‘इत्यातिदुर्लभरूपां बोधिं लब्ध्वा यदि प्रमादी स्यात् ।
संसृतिभीमारण्ये भ्रमति वराको नरः सुचिरम् ।।’’
అర్థ : — అతిదుర్లభ బోధి పామీనే జో జీవ ప్రమాదీ థాయ తో తే వరాక (బిచారో, రంక)
పురుష సంసారరూపీ భయంకర అరణ్యమాం ఘణా కాళ సుధీ భ్రమణ కరే ఛే.
పణ బోధిసమాధినా అభావే పూర్వోక్త సంసారమాం భ్రమణ కరతా మేం శుద్ధ ఆత్మసమాధిథీ ఉత్పన్న
వీతరాగ పరమానందరూప సుఖామృత జరాయ పణ ప్రాప్త న కర్యుం, పణ తేనాథీ విపరీత ఆకుళతానా ఉత్పాదక
వివిధ శారీరిక అనే మానసిక చార గతినా భ్రమణమాం థతాం దుఃఖో జ ప్రాప్త కర్యా.
అత్రే జే వీతరాగ పరమానందరూప సుఖనీ ప్రాప్తి న థతాం, ఆ జీవ అనాదికాళథీ భటక్యో
తే జ సుఖ ఉపాదేయ ఛే ఏవో భావార్థ ఛే. ౯.
హవే జే పరమాత్మ స్వభావనీ ప్రాప్తి న థతాం, జీవ అనాదికాళథీ భటక్యో తే
పరమాత్మస్వభావనుం వ్యాఖ్యాన శ్రీప్రభాకరభట్ట పూఛే ఛే : —
समाधिरिति बोधिसमाधिलक्षणं यथासंभवं सर्वत्र ज्ञातव्यम् । तथा चोक्त म् — ‘‘इत्यतिदुर्लभरूपां
बोधिं लब्ध्वा यदि प्रमादी स्यात् । संसृतिभीमारण्ये भ्रमति वराको नरः सुचिरम् ।।’’ परं किंतु
बोधिसमाध्यभावे पूर्वोक्त संसारे भ्रमतापि मया शुद्धात्मसमाधिसमुत्पन्नवीतरागपरमानन्दसुखामृतं
किमपि न प्राप्तं किंतु तद्विपरीतमाकुलत्वोत्पादकं विविधशारीरमानसरूपं चतुर्गतिभ्रमणसंभवं
दुःखमेव प्राप्तमिति । अत्र यस्य वीतरागपरमानन्दसुखस्यालाभे भ्रमितो जीवस्तदेवोपादेयमिति
भावार्थः ।।९।।
अथ यस्यैव परमात्मस्वभावस्यालाभेऽनादिकाले भ्रमितो जीवस्तमेव पृच्छति —
१०) चउ-गइ-दुक्खहँ तत्ताहँ जो परमप्पउ कोइ ।
चउ-गइ-दुक्ख-विणासयरु कहहु पसाएँ सो वि ।।१०।।
౩౦ ]యోగీన్దుదేవవిరచిత: [ అధికార-౧ : దోహా-౧౦
‘‘इत्यतिदुर्लभरूपां’’ इत्यादि । इसका अभिप्राय ऐसा है, कि यह महान दुर्लभ जो
जैनशास्त्रका ज्ञान है, उसको पाके जो जीव प्रमादी हो जाता है, वह रंक पुरुष बहुत
कालतक संसाररूपी भयानक वनमें भटकता है । सारांश यह हुआ, कि वीतराग परमानंद
सुखके न मिलनेसे यह जीव संसाररूपी वनमें भटक रहा है, इसलिये वीतराग परमानंद
सुख ही आदर करने योग्य है ।।९।।
आगे जिस परमात्म-स्वभावके अलाभमें यह जीव अनादि कालसे भटक रहा था, उसी
परमात्मस्वभावका व्याख्यान प्रभाकरभट्ट सुनना चाहता है —