समयसार गाथा-१९४ ] [ ३१

जेम कमळाना रोग उपर कडवी औषधि आपे छे पण ते औषधिनो रोगीने प्रेम नथी तेम ज्ञानीने कमजोरीना कारणे भोगना परिणाम आवे छे अने तेनुं एने वेदन होय छे पण एमां तेने रस-रुचि नथी, तेनो एने स्वामीपणानो भाव नथी अने तेथी ते कर्मने भोगवतो छतो पण नवां कर्मोथी बंधातो नथी. एने प्रगट थयेलां ज्ञान- वैराग्यनुं एवुं ज अद्भुत सामर्थ्य छे. अज्ञानीने ते आश्चर्य उपजावे छे, ज्यारे ज्ञानी तेने यथार्थ जाणे छे.