अयाणओ हवे ताव मिच्छादिट्ठी असंजओ।। ३१४।।
जदा विमुंचए चेदा कम्मफलमणंतयं।
तदा विमुत्तो हवदि जाणओ पासओ मुणी।। ३१५।।
अज्ञायको भवेत्तावन्मिथ्याद्रष्टिरसंयतः।। ३१४।।
यदा विमुञ्चति चेतयिता कर्मफलमनन्तकम्।
तदा विमुक्तो भवति ज्ञायको दर्शको मुनिः।। ३१५।।
(‘jyAn sudhI AtmA prakRitinA nimitte Upajavun-viNasavun na chhoDe tyAn sudhI te agnAnI, mithyAdraShTi, asanyat chhe’ em have kahe chhe-)
agnAnI, mithyAtvI, asanyat tyAn lagI A jIv rahe; 314.
A AtamA jyAre karamanun phaL anantun paritaje,
gnAyak tathA darshak tathA muni teh karmavimukta chhe. 31p.
gAthArtha– [यावत्] jyAn sudhI [एषः चेतयिता] A AtmA [प्रकृत्यर्थ] prakRitinA nimitte Upajavun-viNasavun [न एव विमुञ्चति] chhoDato nathI, [तावत्] tyAn sudhI te [अज्ञायकः] agnAyak chhe, [मिथ्याद्रष्टिः] mithyAdraShTi chhe, [असंयतः भवेत्] asanyat chhe.
[यदा] jyAre [चेतयिता] AtmA [अनन्तकम् कर्मफलम्] anant karmaphaLane [विमुञ्चति] chhoDe chhe, [तदा] tyAre te [ज्ञायकः] gnAyak chhe, [दर्शकः] darshak chhe, [मुनिः] muni chhe, [विमुक्तः भवति] vimukta (arthAt bandhathI rahit) chhe.
TIkA– jyAn sudhI A AtmA, (potAnAn ane paranAn judAn judAn) nishchit svalakShaNonun gnAn (bhedagnAn) nahi hovAne lIdhe, prakRitinA svabhAvane-ke je potAne bandhanun nimitta chhe tene-chhoDato nathI, tyAn sudhI sva-paranA ekatvagnAnathI agnAyak chhe, svaparanA ekatvadarshanathI (ekatvarUp shraddhAnathI) mithyAdraShTi chhe ane svaparanI ekatvapariNatithI asanyat chhe; ane tyAn sudhI ja paranA ane potAnA ekatvano