gAthA 40p thI 407
अत्ता जस्सामुत्तो ण हु सो आहारगो हवदि एवं।
आहारो खलु मुत्तो जम्हा सो पोग्गलमओ दु।। ४०५।।
ण वि सक्कदि घेत्तुं जं ण विमोत्तुं जं च जं परद्दव्वं।
सो को वि य तस्स गुणो पाउगिओ विस्ससो वा वि।। ४०६।।
तम्हा दु जो विसुद्धो चेदा सो णेव गेण्हदे किंचि।
णेव विमुंचदि किंचि वि जीवाजीवाण दव्वाणं।। ४०७।।
आहारो खलु मुत्तो जम्हा सो पोग्गलमओ दु।। ४०५।।
ण वि सक्कदि घेत्तुं जं ण विमोत्तुं जं च जं परद्दव्वं।
सो को वि य तस्स गुणो पाउगिओ विस्ससो वा वि।। ४०६।।
तम्हा दु जो विसुद्धो चेदा सो णेव गेण्हदे किंचि।
णेव विमुंचदि किंचि वि जीवाजीवाण दव्वाणं।। ४०७।।
have arthane gAthAmAn kahe chhe–
em AtamA jeno amUrtik te nathI A‘rak khare,
pudgalamayI chhe A‘ra tethI A‘ra to mUrtik khare. 40p.
je dravya chhe par tehane na grahI, na chhoDI shakAy chhe,
evo ja teno guN ko prAyogI ne vaisrasik chhe. 406.
tethI khare je shuddha AtmA te nahIn kaI paN grahe,
chhoDe nahIn vaLI kAI paN jIv ne ajIv dravyo viShe. 407.
pudgalamayI chhe A‘ra tethI A‘ra to mUrtik khare. 40p.
je dravya chhe par tehane na grahI, na chhoDI shakAy chhe,
evo ja teno guN ko prAyogI ne vaisrasik chhe. 406.
tethI khare je shuddha AtmA te nahIn kaI paN grahe,
chhoDe nahIn vaLI kAI paN jIv ne ajIv dravyo viShe. 407.
आत्मा यस्यामूर्तो न खलु स आहारको भवत्येवम्।
आहारः खलु मूर्तो यस्मात्स पुद्गलमयस्तु।। ४०५।।
नापि शक्यते ग्रहीतुं यत् न विमोक्तुं यच्च यत्परद्रव्यम्।
आहारः खलु मूर्तो यस्मात्स पुद्गलमयस्तु।। ४०५।।
नापि शक्यते ग्रहीतुं यत् न विमोक्तुं यच्च यत्परद्रव्यम्।
स कोऽपि च तस्य गुणः प्रायोगिको वस्रसो वाऽपि।। ४०६।।
gAthArtha– [एवम्] e rIte [यस्य आत्मा] jeno AtmA [अमूर्तः] amUrtik chhe
[सः खलु] te kharekhar [आहारकः न भवति] AhArak nathI; [आहारः खलु] AhAr to [मूर्तः] mUrtik chhe [यस्मात्] kAraN ke [सः तु पुद्गलमयः] te pudgalamay chhe.
[यत परद्रव्यम्] je paradravya chhe [न अपि शक्यते ग्रहीतुं यत्] te grahI shakAtun
nathI [न विमोक्तुं यत् च] tathA chhoDI shakAtun nathI, [सः कः अपि च] evo ja koI [तस्य] teno (-AtmAno) [प्रायोगिकः वा अपि वैस्रसः गुण] prAyogik tem ja vaisrasik guN chhe.