सीदत्येव न किञ्चनापि कलयन्नत्यन्ततुच्छः पशुः ।
अस्तित्वं निजकालतोऽस्य कलयन स्याद्वादवेदी पुनः
पूर्णस्तिष्ठति बाह्यवस्तुषु मुहुर्भूत्वा विनश्यत्स्वपि।। २५६।।
र्ज्ञेयालम्बनलालसेन मनसा भ्राम्यन् पशुर्नश्यति।
नास्तित्वं परकालतोऽस्य कलयन् स्याद्वादवेदी पुन–
स्तिष्ठत्यात्मनिखातनित्यसहजज्ञानैकपुञ्जीभवन् ।। २५७।।
jANato thako (arthAt gnAnavastunun astitva ja nahi mAnato thako), [अत्यन्त–तुच्छः] atyant tuchchha thayo thako [सीदति एव] nAsh pAme chhe; [स्याद्वादवेदी पुनः] ane syAdvAdano jANanAr to [अस्य निज–कालतः अस्तित्वं कलयन्] AtmAnun nij kALathI astitva jANato thako, [बाह्यवस्तुषु मुहुः भूत्वा विनश्यत्सु अपि] bAhya vastuo vAramvAr thaIne nAsh pAmatAn chhatAn paN, [पूर्णः तिष्ठति] pote pUrNa rahe chhe.
bhAvArtha– pahelAn je gney padArtho jANyA hatA te uttar kALamAn nAsh pAmI gayA; temane dekhI ekAntavAdI potAnA gnAnano paN nAsh mAnI agnAnI thayo thako AtmAno nAsh kare chhe. syAdvAdI to, gney padArtho naShTa thatAn paN, potAnun astitva potAnA kALathI ja mAnato thako naShTa thato nathI.
A pramANe svakAL-apekShAthI astitvano bhang kahyo. 2pa6.
(have dasamA bhanganA kaLasharUpe kAvya kahevAmAn Ave chhe-)
shlokArtha– [पशुः] pashu arthAt agnAnI ekAntavAdI, [अर्थ–आलम्बन–काले एव ज्ञानस्य सत्त्वं कलयन्] gney padArthonA Alamban kALe ja gnAnanun astitva jANato thako, [बहिः– ज्ञेय–आलम्बन–लालसेन मनसा भ्राम्यन्] bAhya gneyonA AlambananI lAlasAvALA chittathI (bahAr) bhamato thako [नश्यति] nAsh pAme chhe; [स्याद्वादवेदी पुनः] ane