144 ] [ pravachan ratnākar bhāg-7 jāṇato-āsvādato (arthāt ātmānā advitīy svādanā anubhavanamānthī bahār nahi āvato) [एषः आत्मा] ā ātmā [विशेष–उदयं भ्रश्यत्] gnānanā visheṣhonā udayane gauṇ karato, [सामान्यं कलयन् किल] sāmānyamātra gnānane abhyāsato, [सकलं ज्ञानं] sakaḷ gnānane [एकताम् नयति] ekapaṇāmān lāve chhe-ekarūpe prāpta kare chhe.
bhāvārthaḥ– ā ek svarūpagnānanā rasīlā svād āgaḷ anya ras phikkā chhe. vaḷī svarūpagnānane anubhavatān sarva bhedabhāvo maṭī jāy chhe. gnānanā visheṣho gneyanā nimitte thāy chhe. jyāre gnānasāmānyano svād levāmān āve tyāre gnānanā sarva bhedo paṇ gauṇ thaī jāy chhe, ek gnān ja gneyarūp thāy chhe.
ahīn prashna thāy chhe ke chhadmasthane pūrṇarūp kevaḷagnānano svād kaī rīte āve? ā prashnano uttar pahelān shuddhanayanun kathan karatān devāī gayo chhe ke shuddhanay ātmānun shuddha pūrṇa svarūp jaṇāvato hovāthī shuddhanay dvārā pūrṇarūp kevaḷagnānano parokṣha svād āve chhe. 140.
have pūchhe chhe ke-he gurudev! te pad kayun chhe? em ke ahīn āvo, ahīn āvo- em āp kaho chho to te pad kayun chhe? ahā! te amane batāvo. ām shiṣhyanā prashna prati uttar kahe chheḥ-
‘kharekhar ā bhagavān ātmāmān bahu dravya-bhāvo madhye je atatsvabhāve anubhavātā aniyat avasthāvāḷā, anek, kṣhaṇik, vyabhichārī bhāvo chhe, te badhāy pote asthāyī hovāne līdhe sthātānun sthān arthāt rahenāranun raheṭhāṇ nahi thaī shakavā yogya hovāthī apadabhūt chhe;-’
shun kahe chhe? ‘kharekhar ā bhagavān ātmāmān’-chhe ṭīkāmān? sanskr̥itamān pāṭh chhe- ‘इह खलु भगवत्यात्मनि’–tyān खलु eṭale ‘kharekhar’ arthāt nishchayathī ane ‘इह’ eṭale ‘ā’ ‘ā’ eṭale ā pratyakṣha chaitanyamūrti ātmā-temān. juo, ahīn ātmāne bhagavān ātmā kahyo chhe; chhe? tyāre koī vaḷī kahe chhe-
hā, paṇ atyāre kayān ātmā bhagavān chhe? samādhānaḥ– are bhāī! sāmbhaḷane bāpā! tane khabar nathī bhāī! paṇ nishchayathī atyāre ja tun bhagavān chho. jo tun-ātmā nishchaye bhagavān na hoy to paryāyamān bhagavān thaīsh kayānthī? shun kīdhun? vastusvarūpe ātmā sadā bhagavānasvarūp