222ḥ pravachan ratnākar bhāg-11 karatān,...’
joyun? anādikāḷathī mithyādarshan, mithyāgnān ane mithyāchāritrathī jīv svarūpathī bhraṣhṭa thayo chhe. karmane laīne bhraṣhṭa thayo chhe em loko kahe chhe ne? paṇ em chhe nahi. ahā! ‘apane ko āp bhūl ke herān ho gayā’; potānī chījane pote bhūlī gayo ane viparīt mānī līdhun, tethī te svarūpathī chyut thayo chhe. ahāhā...! pote chidānandaghan prabhu andar chhe, ānandanun vāstu-ghar pote chhe-tene bhūlīne te nijagharathī bhraṣhṭa thayo chhe. bhajanamān āve chhe ne ke-
paraghar bhramat bahut din bīte, nām anek dharāye;
ham to kabahūn̐ na nijaghar āye.
hun mahant chhun, bāvājī chhun, sannyāsī chhun, tyāgī chhun, vratī chhun, sādhu chhun-em anek nām dhāraṇ kīdhān, paṇ emān shun āvyun? e to badhān paraghar bāpu! emān je rājī thāy chhe e to svarūpathī chyut chhe.
ahā! agnān ja paratantratā ne paratantratānun kāraṇ chhe; karmane laīne paratantratā thaī chhe em nathī. ‘karma bichāre kaun? bhūl merī adhikāī.’ potānī viparīt shraddhā, viparīt gnān ne viparīt ācharaṇ vaḍe pote svasvarūpathī chyut thayo chhe. viparīt shraddhān vaḍe parane ādhīn thayo tethī parādhīn chhe, par-karme ādhīn karyo chhe em chhe nahi. karma to bichārān jaḍ chhe, te shun kare? are bhagavān! tārī bhūl tun bījā par nākhī de chhe! ā to anīti chhe. are, paṇ ene āvī karma par ḍhoḷavānī anādithī ṭev paḍī gaī chhe. oho...! ahīn to svatantratānā ḍhaṇḍherā pīṭayā chhe. karma bhinna ane tuny bhinna prabhu chho. parantu-
jem lokamān māne chhe ke amane ishvarano sahāro chhe, tem jainamān koī agnānī jīvo em māne chhe ke amane karmano sahāro chhe, karma mārag āpe to dharma thāy. arthāt agnānīone karma ishvar thaī paḍayo chhe. are prabhu! tane sahāy kare evo kartā ishvar chhe ja kayān? tāro ishvar tun chho. sādhakadashā ane sādhyadashā-banne rūpe pariṇamanāro tun ja tāro ishvar chho. bījo ishvar tārun kare e to kevaḷ (jūṭhī) kalpanā chhe. bījo (karma vagere) to tārāthī anya chhe, te tāro ishvar kem thāy? arthāt te tārun shun kare? kāī ja na kare. karma tārun kāī ja nā kare. samajāy chhe kāī...?
ahāhā...! akhaṇḍ pratāpathī yukta svātantryathī shobhāyamān evo pūrṇānandano nāth prabhu pote chhe tenī draṣhṭi nahi karatā anādithī vikāranī draṣhṭi karīne tun pote ja parādhīn thayo chhe. koī bījo-karma ādi-parādhīn kare chhe em santoe, gaṇadharoe kahyun ja nathī. pravachanasāramān nay adhikāramān āve chhe ke-‘ātmadravya ishvaranaye paratantratā bhogavanār chhe, dhāvanī dukāne dhavaḍāvavāmān āvatā musāpharanā bāḷakanī māphak.’ lyo, ām jīv potānī paryāyamān parādhīn potānā kāraṇe thāy chhe. svatantratā bhogave tey potāthī, ne parādhīnatā bhogave tey potāthī. ahāhā...! ā te shun ṭīkā chhe?
anādithī mithyādarshan-gnān-chāritra vaḍe jīv svarūpathī bhraṣhṭa thayo chhe em kahyun ne? matalab ke puṇyabhāvamān upādey buddhi, alpagnadashāmān pūrṇadashānī bhrānti-ahāhā...! āvo je mithyābhāv-viparīt shraddhā-ene laīne jīv svarūpathī bhraṣhṭa thayo chhe. ā sharīr mārun, ne puṇya-pāp mārān, strī-kuṭumb parivār mārān-evī je paradravya-parabhāvamān mamatvabuddhi chhe te mithyādarshan chhe; shuddha chinmātra hun ātmā chhun em nahi mānatān hun malin chhun, rāgī chhun, puṇya- pāpavāḷo chhun evī mānyatā mithyādarshan chhe; ane dayā, dān, vrat, tap, bhakti ityādi vyavahārano je shubh vikalpa tenāthī mane dharma thāy chhe evī mānyatā paṇ mithyādarshan chhe; sharīrādi paradravyanī kriyā hun karun ey mānyatā mithyādarshan chhe. ahā! ām mithyādarshan vaḍe jīv anādithī, svasvarūpathī bhraṣhṭa thayo chhe.
vaḷī pote gnānasvarūp chhe tenun gnān ane teno svīkār nahi karatān je potānā svarūpamān nathī evān deh, man, vāṇī, indriy ane puṇya-pāpanā bhāv-tenun gnān karavāmān rokāy te mithyāgnān chhe. ātmagnān vinā, svasvarūpanā gnān vinā kadāchit agiyār aṅg ane navapūrvanun gnān thaī jāy toy shun? ātmagnān vinā e kāī chīj nathī.
ahā! āvā agnān-mithyāgnān vaḍe jīv svasvarūpathī bhraṣhṭa thayo chhe.
tathā svasvarūpamān-ek gnāyakabhāvamān līn thaīne na rahetān shubhāshubhabhāvamān līn thaīne rahevun te mithyāchāritra