266ḥ pravachan ratnākar bhāg-11 thatī rahe chhe. pahelān achhinna tattva-upalabdhi kahī, ane ahīn niyamit niṣhkamp jyoti kahīne gnānanī dhārā pūrṇa thaī gayāun kahe chhe.
ahā! āvo ā pratyakṣha anubhavagochar chaitanyachamatkār jayavant varte chhe; koīthī bādhit na thāy evo sarvotkr̥uṣhṭapaṇe varte chhe. juo ā māṅgaḷikamān māṅgaḷik! āvī chitchamatkār sarvotkr̥uṣhṭa vastune chhoḍīne dayā pāḷavī, vrat karavān ne bhakti-pūjā karavān-ityādi shubhabhāv karavān e to badho rāg chhe bāpu! emān kāī nathī, e kāī dharma nathī. ahīn to kevaḷagnān ādi anant chatuṣhṭay evun je pūrṇa svarūp-ke je sadā niṣhkamp ne sarvotkr̥uṣhṭa jayavant varte chhe te māṅgaḷik chhe.
ahā! jemān kevaḷagnān ādi sadā niṣhkamp varte evo chaitanyachamatkār prabhu tun chho; tene chhoḍīne tāre kevo chamatkār joīe? bahāranī labdhimān to dhūḷey nathī, bār aṅganī labdhine paṇ (kaḷash ṭīkāmān) vikalpa kahyo chhe. vāstavik chamatkār to paramānandanī-pūrṇānandanī paryāyamān prāpti thavī te ja chhe.
‘(ahīn chaitanyachamatkār jayavant varte chhe em kahevāmān je chaitanyachamatkāranun sarvotkr̥uṣhṭapaṇe vartavun batāvyun, te ja maṅgaḷ chhe.)’
ahāhā...! ‘sādi anant anant samādhi sukhamān’ potānā chaitanyanun rahevun evun je siddhapad te jayavant varto em kahe chhe. samajāṇun kāī...?
havenā kāvyamān ṭīkākār āchāryadev pūrvokat ātmāne āshīrvād āpe chhe ane sāthe sāthe potānun nām paṇ pragaṭ kare chheḥ–
न्यनवरतनिमग्नं
ज्ज्वलतु विमलपूर्ण निःसपत्नस्वभावम्।। २७६ ।।
shlokārthaḥ– [अविचलित–चिदात्मनि आत्मनि आत्मानम् आत्मना अनवरत–निमग्नं धारयत्] je achaḷ– chetanāsvarūp ātmāmān ātmāne potāthī ja anavaratapaṇe (–nirantar) nimagna rākhe chhe (arthāt prāpta karelā svabhāvane kadī chhoḍatī nathī), [ध्वस्त–मोहम्] jeṇe mohano (agnān–andhakārano) nāsh karyo chhe, [निःसपत्नस्वभावम्] jeno svabhāv niḥsapatna (arthāt pratipakṣhī karmo vināno) chhe, [विमल–पूर्ण] je nirmaḷ chhe ane je pūrṇa chhe evī [एतत् उदितम् अमृतचन्द्र–ज्योतिः] ā uday pāmelī amr̥utachandrajyoti (–amr̥utamay chandramā samān jyoti, gnān, ātmā) [समन्तात् ज्वलतु] sarva taraphathī jājvalyamān raho.
bhāvārthaḥ– jenun maraṇ nathī tathā jenāthī anyanun maraṇ nathī te amr̥ut chhe; vaḷī je atyant svādiṣhṭa (– mīṭhun) hoy tene loko rūḍhithī amr̥ut kahe chhe. ahīn gnānane–ātmāne–amr̥utachandrajyoti (arthāt amr̥utamay chandramā samān jyoti) kahel chhe, te luptopamā alaṅkārathī kahyun jāṇavun; kāraṇ ke ‘अमृतचन्द्रवत् ज्योतिः’no samās karatān ‘वत्’ no lop thaī ‘अमृतचन्द्रज्योतिः’ thāy chhe.
(‘वत्’ shabda na mūktān amr̥utachandrarūp jyoti evo artha karīe to bhedarūpak alaṅkār thāy chhe. ‘amr̥utachandrajyoti’ evun ja ātmānun nām kahīe to abhedarūpak alaṅkār thāy chhe.)
ātmāne amr̥utamay chandramā samān kahyo hovā chhatān, ahīn kahelān visheṣhaṇo vaḍe ātmāne chandramā sāthe vyatirek paṇ chhe; kāraṇ ke––‘ध्वस्तमोह’ visheṣhaṇ agnān–andhakāranun dūr thavun jaṇāve chhe, ‘विमलपूर्ण’ visheṣhaṇ lāñchhanarahitapaṇun tathā pūrṇapaṇun batāve chhe, ‘निःसपत्नस्वभाव’ visheṣhaṇ rāhubimbathī tathā vādaḷān ādithī