ततः स्वरूपास्तित्वमेव स्वपरविभागसिद्धये प्रतिपदमवधार्यम् । तथाहि — यच्चेतनत्वान्वयलक्षणं द्रव्यं, यश्चेतनाविशेषत्वलक्षणो गुणो, यश्चेतनत्वव्यतिरेकलक्षणः पर्यायस्तत्त्रयात्मकं, या पूर्वोत्तरव्यतिरेकस्पर्शिना चेतनत्वेन स्थितिर्यावुत्तरपूर्वव्यतिरेकत्वेन चेतनस्योत्पादव्ययौ तत्त्रयात्मकं च स्वरूपास्तित्वं यस्य नु स्वभावोऽहं स खल्वयमन्यः । यच्चाचेतनत्वान्वयलक्षणं द्रव्यं, योऽचेतनाविशेषत्वलक्षणो गुणो, योऽचेतनत्वव्यतिरेकलक्षणः पर्यायस्तत्त्रयात्मकं, या पूर्वोत्तरव्यतिरेकस्पर्शिनाचेतनत्वेन स्थितिर्यावुत्तरपूर्वव्यतिरेकत्वेनाचेतनस्योत्पादव्ययौ तत्त्रयात्मकं च स्वरूपास्तित्वं यस्य तु स्वभावः पुद्गलस्य स खल्वयमन्यः । नास्ति मे मोहोऽस्ति स्वपरविभागः ।।१५४।। सद्भावनिबद्धम् । पुनरपि किंविशिष्टम् । तिहा समक्खादं त्रिधा समाख्यातं कथितम् । केवलज्ञानादयो गुणाः सिद्धत्वादिविशुद्धपर्यायास्तदुभयाधारभूतं परमात्मद्रव्यत्वमित्युक्तलक्षणत्रयात्मकं तथैव शुद्धोत्पादव्ययध्रौव्यत्रयात्मकं च यत्पूर्वोक्तं स्वरूपास्तित्वं तेन कृत्वा त्रिधा सम्यगाख्यातं कथितं प्रतिपादितम् । पुनरपि कथंभूतं आत्मस्वभावम् । सवियप्पं सविकल्पं पूर्वोक्तद्रव्यगुणपर्यायरूपेण सभेदम् । य इत्थंभूतमात्मस्वभावं जानाति, ण मुहदि सो अण्णदवियम्हि न मुह्यति सोऽन्यद्रव्ये, स तु विभागनो हेतु थाय छे, तेथी स्वरूप -अस्तित्व ज स्व -परना विभागनी सिद्धि माटे पदे पदे अवधारवुं (-ख्यालमां लेवुं). ते आ प्रमाणेः
(१) चेतनपणानो अन्वय जेनुं लक्षण छे एवुं जे द्रव्य, (२) चेतनाविशेषत्व (-चेतनानुं विशेषपणुं) जेनुं लक्षण छे एवो जे गुण अने (३) चेतनपणानो व्यतिरेक जेनुं लक्षण छे एवो जे पर्याय — ए त्रयात्मक (एवुं स्वरूप -अस्तित्व), तथा (१) *पूर्व ने उत्तर व्यतिरेकने स्पर्शनारा चेतनपणे जे ध्रौव्य अने (२ -३) चेतनना उत्तर ने पूर्व व्यतिरेकपणे जे उत्पाद ने व्यय — ए त्रयात्मक (एवुं) स्वरूप -अस्तित्व जेनो स्वभाव छे एवो हुं ते खरेखर आ अन्य छुं (अर्थात् हुं पुद्गलथी आ जुदो रह्यो). अने (१) अचेतनपणानो अन्वय जेनुं लक्षण छे एवुं जे द्रव्य, (२) अचेतनाविशेषत्व जेनुं लक्षण छे एवो जे गुण अने (३) अचेतनपणानो व्यतिरेक जेनुं लक्षण छे एवो जे पर्याय — ए त्रयात्मक (एवुं स्वरूप -अस्तित्व) तथा (१) पूर्व ने उत्तर व्यतिरेकने स्पर्शनारा अचेतनपणे जे ध्रौव्य अने (२ -३) अचेतनना उत्तर ने पूर्व व्यतिरेकपणे जे उत्पाद ने व्यय — ए त्रयात्मक (एवुं) स्वरूप -अस्तित्व जे पुद्गलनो स्वभाव छे ते खरेखर आ (माराथी) अन्य छे. (माटे) मने मोह नथी; स्व -परनो विभाग छे.
*पूर्व एटले पहेलांनो; उत्तर एटले पछीनो. (चेतन पहेलांना अने पछीना बन्ने पर्यायोने स्पर्शे
छे तेथी ते अपेक्षाए ध्रौव्य छे, पछीना अर्थात् वर्तमान पर्यायनी अपेक्षाए उत्पाद छे अने
पहेलांना पर्यायनी अपेक्षाए व्यय छे.)