कथंचिदेकत्वेनावभासनात् ।।१६१।।
णाहं पोग्गलमइओ ण ते मया पोग्गला कया पिंडं ।
यदेतत्प्रकरणनिर्धारितं पुद्गलात्मकमन्तर्नीतवाङ्मनोद्वैतं शरीरं नाम परद्रव्यं न
तावदहमस्मि, ममापुद्गलमयस्य पुद्गलात्मकशरीरत्वविरोधात् । न चापि तस्य कारणद्वारेण
नाहं पुद्गलमयः । ण ते मया पोग्गला कया पिंडा न च ते पुद्गला मया कृताः पिण्डाः । तम्हा हि ण
देहोऽहं तस्माद्देहो न भवाम्यहं । हि स्फु टं । कत्ता वा तस्स देहस्स कर्ता वा न भवामि तस्य देहस्येति ।
निश्चित (-रहेलां) छे. *तथाविध पुद्गलद्रव्य अनेक परमाणुद्रव्योनो एकपिंडपर्यायरूपे परिणाम छे, कारण के अनेक परमाणुद्रव्योनां स्वलक्षणभूत स्वरूप -अस्तित्वो अनेक होवा छतां कथंचित् (स्निग्धत्व -रूक्षत्वकृत बंधपरिणामनी अपेक्षाए) एकपणे अवभासे छे. १६१.
हवे आत्माने परद्रव्यपणानो अभाव अने परद्रव्यना कर्तापणानो अभाव सिद्ध करे छेः —
अन्वयार्थः — [अहं पुद्गलमयः न] हुं पुद्गलमय नथी अने [ते पुद्गलाः] ते पुद्गलो [मया पिण्डं न कृताः] में पिंडरूप कर्यां नथी; [तस्मात् हि] तेथी [अहं न देहः] हुं देह नथी [वा] तेम ज [तस्य देहस्य कर्ता] ते देहनो कर्ता नथी.
टीकाः — प्रथम तो, जे आ प्रकरणथी निर्धारित, पुद्गलात्मक शरीर नामनुं परद्रव्य — के जेनी अंदर वाणी अने मन ए बे समाई जाय छे — ते हुं नथी, कारण के अपुद्गलमय एवो हुं पुद्गलात्मक शरीरपणे होवामां विरोध छे. वळी एवी ज रीते
*तथाविध = ते प्रकारनुं अर्थात् शरीरादिरूप.