यो हि नाम श्रमणो भवितुमिच्छति स पूर्वमेव बन्धुवर्गमापृच्छते, गुरुकलत्रपुत्रेभ्य आत्मानं विमोचयति, ज्ञानदर्शनचारित्रतपोवीर्याचारमासीदति । तथाहि — एवं बन्धुवर्ग- मापृच्छते, अहो इदंजनशरीरबन्धुवर्गवर्तिन आत्मानः, अस्य जनस्य आत्मा न किञ्चनापि युष्माकं भवतीति निश्चयेन यूयं जानीत; तत आपृष्टा यूयं; अयमात्मा अद्योद्भिन्नज्ञानज्योतिः शिवकुमारमहाराजनामा प्रतिज्ञां करोतीति भणितम्, इदानीं तु ममात्मना चारित्रं प्रतिपन्नमिति पूर्वापरविरोधः । परिहारमाह – ग्रन्थप्रारम्भात्पूर्वमेव दीक्षा गृहीता तिष्ठति, परं किंतु ग्रन्थकरणव्याजेन क्वाप्यात्मानं भावनापरिणतं दर्शयति, क्वापि शिवकुमारमहाराजं, क्वाप्यन्यं भव्यजीवं वा । तेन कारणेनात्र ग्रन्थे पुरुषनियमो नास्ति, कालनियमो नास्तीत्यभिप्रायः ।।२०१।। अथ श्रमणो भवितुमिच्छन्पूर्वं क्षमितव्यं करोति — ‘उवठ्ठिदो होदि सो समणो’ इत्यग्रे षष्ठगाथायां यद्वयाख्यानं तिष्ठति तन्मनसि धृत्वा पूर्वं किं कृत्वा श्रमणो भविष्यतीति व्याख्याति — आपिच्छ आपृच्छय पृष्टवा । कम् ।
हवे श्रमण थवा इच्छनार पहेलां शुं शुं करे छे ते उपदेशे छेः —
अन्वयार्थः — (श्रामण्यार्थी) [बन्धुवर्गम् आपृच्छय] बंधुवर्गनी विदाय लईने, [गुरुकलत्रपुत्रैः विमोचितः] वडीलो, स्त्री अने पुत्रथी मुक्त करवामां आव्यो थको, [ज्ञानदर्शनचारित्रतपोवीर्याचारम् आसाद्य] ज्ञानाचार, दर्शनाचार, चारित्राचार, तपाचार अने वीर्याचारने अंगीकार करीने...
टीकाः — जे श्रमण थवा इच्छे छे, ते पहेलां ज बंधुवर्गनी (सगांसंबंधीनी) विदाय ले छे, वडीलो, स्त्री अने पुत्रथी पोताने छोडावे छे, ज्ञानाचार, दर्शनाचार, चारित्राचार, तपाचार तथा वीर्याचारने अंगीकार करे छे. ते आ प्रमाणेः —
आ रीते बंधुवर्गनी विदाय ले छेः अहो आ पुरुषना शरीरना बंधुवर्गमां वर्तता आत्माओ ! आ पुरुषनो आत्मा जरा पण तमारो नथी एम निश्चयथी तमे जाणो. तेथी