ज्ञानानन्दमयीं दशामनुभवत्वेकान्ततः शाश्वतीम् ।।१७।।
वा तपोधनमाश्रयति, तदास्य तपोधनस्य यथा शीतलभाजनसहितशीतलजलस्य शीतलगुणरक्षा भवति
himanA samparkamAn rahelA shItaL pANInI mAphak adhik guNavALAnA sangathI guNavRuddhi thAy
chhe (arthAt jem shItaL gharanA khUNAmAn rAkhelun pANI shItaL rahe chhe ane baraphanA sangathI
chhe ane adhik guNavALAnA sangathI shramaNane guNanI vRuddhi thAy chhe). 270.
[have, shramaN kramasha param nivRuttine pAmIne shAshvat gnAnAnandamay dashAne anubhavo em shlok dvArA kahe chhe — ]
[artha — ] e rIte shubhopayogajanit k kpravRuttine sevIne yati samyak prakAre sanyamanA 1sauShThav vaDe kramasha param nivRuttine pahonchato thako, jeno ramya uday samasta vastusamUhanA vistArane lIlAthI pahonchI vaLe chhe ( – ramatamAtrathI jANI le chhe) evI shAshvatI gnAnAnandamayI dashAne 2ekAnte anubhavo.
A rIte shubhopayog -pragnApan pUrNa thayun. *shArdUlavikrIDit chhand 1. sauShThav = shreShThatA; utkRuShTatA; sArApaNun; sundaratA. 2. ekAnte = kevaL; sarvathA; atyant. (yati kevaL gnAnAnandamayI dashAne ja atyant anubhavo.)