Pravachansar (Hindi).

< Previous Page   Next Page >


Page 346 of 513
PDF/HTML Page 379 of 546

 

background image
स इदानीं कर्ता सन् स्वकपरिणामस्य द्रव्यजातस्य
आदीयते कदाचिद्विमुच्यते कर्मधूलिभिः ।।१८६।।
सोऽयमात्मा परद्रव्योपादानहानशून्योऽपि साम्प्रतं संसारावस्थायां निमित्तमात्रीकृत-
परद्रव्यपरिणामस्य स्वपरिणाममात्रस्य द्रव्यत्वभूतत्वात् केवलस्य कलयन् कर्तृत्वं, तदेव तस्य
स्वपरिणामं निमित्तमात्रीकृत्योपात्तकर्मपरिणामाभिः पुद्गलधूलीभिर्विशिष्टावगाहरूपेणोपादीयते
कदाचिन्मुच्यते च
।।१८६।।
परभावं न गृह्णाति न मुञ्चति न च करोत्युपादानरूपेण लोहपिण्डो वाग्निं तथायमात्मा न च गृह्णाति
न च मुञ्चति न च करोत्युपादानरूपेण पुद्गलकर्माणीति किं कुर्वन्नपि पोग्गलमज्झे वट्टण्णवि सव्वकालेसु
क्षीरनीरन्यायेन पुद्गलमध्ये वर्त्तमानोऽपि सर्वकालेषु अनेन कि मुक्तं भवति यथा सिद्धो भगवान्
पुद्गलमध्ये वर्त्तमानोऽपि परद्रव्यग्रहणमोचनकरणरहितस्तथा शुद्धनिश्चयेन शक्तिरूपेण संसारी
जीवोऽपीति भावार्थः
।।१८५।। अथ यद्ययमात्मा पुद्गलकर्म न करोति न च मुञ्चति तर्हि बन्धः कथं,
तर्हि मोक्षोऽपि कथमिति प्रश्ने प्रत्युत्तरं ददाति --स इदाणिं कत्ता सं स इदानीं कर्ता सन् स पूर्वोक्तलक्षण
आत्मा, इदानीं कोऽर्थः एवं पूर्वोक्त नयविभागेन, कर्ता सन् कस्य सगपरिणामस्स निर्विकारनित्या-
३४६प्रवचनसार[ भगवानश्रीकुंदकुंद-
अन्वयार्थ :[सः ] वह [इदानीं ] अभी (संसारावस्थामें) [द्रव्यजातस्य ] द्रव्यसे
(आत्मद्रव्यसे) उत्पन्न होनेवाले [स्वकपरिणामस्य ] (अशुद्ध) स्वपरिणामका [कर्ता सन् ]
कर्ता होता हुआ [कर्मधूलिभिः ] कर्मरजसे [आदीयते ] ग्रहण किया जाता है और [कदाचित्
विमुच्यते ]
कदाचित् छोड़ा जाता है
।।१८६।।
टीका :सो यह आत्मा परद्रव्यके ग्रहणत्यागसे रहित होता हुआ भी अभी
संसारावस्थामें, परद्रव्यपरिणामको निमित्तमात्र करते हुए केवल स्वपरिणाममात्रकाउस
स्वपरिणामके द्रव्यत्वभूत होनेसेकर्तृत्वका अनुभव करता हुआ, उसके इसी स्वपरिणामको
निमित्तमात्र करके कर्मपरिणामको प्राप्त होती हुई ऐसी पुद्गलरजके द्वारा विशिष्ट अवगाहरूपसे
ग्रहण किया जाता है और कदाचित् छोड़ा जाता है
भावार्थ :अभी संसारावस्थामें जीव पौद्गलिक कर्मपरिणामको निमित्तमात्र करके
अपने अशुद्ध परिणामका ही कर्ता होता है (क्योंकि वह अशुद्ध परिणाम स्वद्रव्यसे उत्पन्न होता
है ), परद्रव्यका कर्ता नहीं होता
इसप्रकार जीव अपने अशुद्ध परिणामका कर्ता होने पर जीवके
उसी अशुद्ध परिणामको निमित्तमात्र करके कर्मरूप परिणमित होती हुई पुद्गलरज विशेष
अवगाहरूपसे जीवको ग्रहण
करती है, और कभी (स्थितिके अनुसार रहकर अथवा जीवके
१. कर्मपरिणत पुद्गलोंका जीवके साथ विशेष अवगाहरूपसे रहनेको ही यहाँ कर्मपुद्गलोंके द्वारा जीवका
‘ग्रहण होना’ कहा है