बन्धाभावात्साक्षादनाहारा एव भवन्ति । एवं स्वयमविहारस्वभावत्वात्समितिशुद्धविहारत्वाच्च
एषणमाहाराकाङ्क्षा यस्य स भवत्यनेषणः, तं पि तवो तस्य तदेव निश्चयेन निराहारात्मभावना- रूपमुपवासलक्षणं तपः, तप्पडिच्छगा समणा तत्प्रत्येषकाः श्रमणाः, तन्निश्चयोपवासलक्षणं तपः प्रतीच्छन्ति तत्प्रत्येषकाः श्रमणाः । पुनरपि किं येषाम् । अण्णं निजपरमात्मतत्त्वादन्यद्भिन्नं हेयम् । किम् । अणेसणं अन्नस्याहारस्यैषणं वाच्छा अन्नैषणम् । कथंभूतम् । भिक्खं भिक्षायां भवं भैक्ष्यं । अध अथ अहो, ते समणा अणाहारा ते अनशनादिगुणविशिष्टाः श्रमणा आहारग्रहणेऽप्यनाहारा भवन्ति ।। तथैव च निःक्रियपरमात्मानं ये भावयन्ति, पञ्चसमितिसहिता विहरन्ति च, ते विहारेऽप्यविहारा भवन्तीत्यर्थः ।।२२७।। अथ तदेवानाहारकत्वं प्रकारान्तरेण प्राह – केवलदेहो केवलदेहोऽन्यपरिग्रहरहितो युक्ताहारीपनेके कारण उनके स्वभाव तथा परभावके निमित्तसे बन्ध नहीं होता ।
इसप्रकार (जैसे युक्ताहारी साक्षात् अनाहारी ही है, ऐसा कहा गया है उसीप्रकार), (१) स्वयं अविहारस्वभाववाला होनेसे और (२) समितिशुद्ध (-ईयासमितिसे शुद्ध ऐसे) विहारवाला होनेसे युक्तविहारी (-युक्तविहारवाला श्रमण) साक्षात् अविहारी ही है — ऐसा अनुक्त होने पर भी (-गाथामें नहीं कहा जाने पर भी) समझना चाहिये ।।२२७।।
अन्वयार्थ : — [केवलदेहः श्रमणः ] केवलदेही (-जिसके मात्र देहरूप परिग्रह वर्तता है, ऐसे) श्रमणने [देहे ] शरीरमें भी [न मम इति ] ‘मेरा नहीं है’ ऐसा समझकर [रहितपरिकर्मा ] १परिकर्म रहित वर्तते हुए, [आत्मनः ] अपने आत्माकी [शक्तिं ] शक्तिको १. परिकर्म = शोभा; श्रृङ्गार; संस्कार; प्रतिकर्म ।