സര്വേഷ്ടോപലമ്ഭാച്ച . യതോ ഹി കേവലാവസ്ഥായാം സുഖപ്രതിപത്തിവിപക്ഷഭൂതസ്യ ദുഃഖസ്യ സാധനതാമുപ-
ഗതമജ്ഞാനമഖിലമേവ പ്രണശ്യതി, സുഖസ്യ സാധനീഭൂതം തു പരിപൂര്ണം ജ്ഞാനമുപജായതേ, തതഃ കേവലമേവ
സൌഖ്യമിത്യലം പ്രപംചേന ..൬൧..
അഥ കേവലിനാമേവ പാരമാര്ഥികസുഖമിതി ശ്രദ്ധാപയതി —
ണോ സദ്ദഹംതി സോക്ഖം സുഹേസു പരമം തി വിഗദഘാദീണം .
സുണിദൂണ തേ അഭവ്വാ ഭവ്വാ വാ തം പഡിച്ഛംതി ..൬൨..
ന ശ്രദ്ദധതി സൌഖ്യം സുഖേഷു പരമമിതി വിഗതഘാതിനാമ് .
ശ്രുത്വാ തേ അഭവ്യാ ഭവ്യാ വാ തത്പ്രതീച്ഛന്തി ..൬൨..
സുഖപ്രതിപക്ഷഭൂതമാകുലത്വോത്പാദകമനിഷ്ടം ദുഃഖമജ്ഞാനം ച നഷ്ടം, യതശ്ച പൂര്വോക്തലക്ഷണസുഖാവിനാഭൂതം
ത്രൈലോക്യോദരവിവരവര്തിസമസ്തപദാര്ഥയുഗപത്പ്രകാശകമിഷ്ടം ജ്ഞാനം ച ലബ്ധം, തതോ ജ്ഞായതേ കേവലിനാം ജ്ഞാനമേവ
സുഖമിത്യഭിപ്രായഃ ..൬൧.. അഥ പാരമാര്ഥികസുഖം കേവലിനാമേവ, സംസാരിണാം യേ മന്യന്തേ തേഭവ്യാ ഇതി
നിരൂപയതി — ണോ സദ്ദഹംതി നൈവ ശ്രദ്ദധതി ന മന്യന്തേ . കിമ് . സോക്ഖം നിര്വികാരപരമാഹ്ലാദൈകസുഖമ് . കഥംഭൂതം
ന മന്യന്തേ . സുഹേസു പരമം തി സുഖേഷു മധ്യേ തദേവ പരമസുഖമ് . കേഷാം സംബന്ധി യത്സുഖമ് . വിഗദഘാദീണം
വിഗതഘാതികര്മണാം കേവലിനാമ് . കിം കൃത്വാപി ന മന്യന്തേ . സുണിദൂണ ‘ജാദം സയം സമത്തം’ ഇത്യാദി-
പൂര്വോക്തഗാഥാത്രയകഥിതപ്രകാരേണ ശ്രുത്വാപി . തേ അഭവ്വാ തേ അഭവ്യാഃ . തേ ഹി ജീവാ വര്തമാനകാലേ
൧൦൮പ്രവചനസാര[ ഭഗവാനശ്രീകുംദകുംദ-
(പ്രകാരാന്തരസേ കേവലജ്ഞാനകീ സുഖസ്വരൂപതാ ബതലാതേ ഹൈം : — ) ഔര, കേവല അര്ഥാത്
കേവലജ്ഞാന സുഖ ഹീ ഹൈ, ക്യോംകി സര്വ അനിഷ്ടോംകാ നാശ ഹോ ചുകാ ഹൈ ഔര സമ്പൂര്ണ ഇഷ്ടകീ പ്രാപ്തി ഹോ
ചുകീ ഹൈ . കേവല -അവസ്ഥാമേം, സുഖോപലബ്ധികേ വിപക്ഷഭൂത ദുഃഖോംകേ സാധനഭൂത അജ്ഞാനകാ
സമ്പൂര്ണതയാ നാശ ഹോ ജാതാ ഹൈ ഔര സുഖകാ സാധനഭൂത പരിപൂര്ണ ജ്ഞാന ഉത്പന്ന ഹോതാ ഹൈ, ഇസലിയേ കേവല
ഹീ സുഖ ഹൈ . അധിക വിസ്താരസേ ബസ ഹോ ..൬൧..
അബ, ഐസീ ശ്രദ്ധാ കരാതേ ഹൈം കി കേവലജ്ഞാനിയോംകോ ഹീ പാരമാര്ഥിക സുഖ ഹോതാ ഹൈ : —
അന്വയാര്ഥ : — ‘[വിഗതഘാതിനാം ] ജിനകേ ഘാതികര്മ നഷ്ട ഹോ ഗയേ ഹൈം ഉനകാ [സൌഖ്യം ]
സുഖ [സുഖേഷു പരമം ] (സര്വ) സുഖോംമേം പരമ അര്ഥാത് ഉത്കൃഷ്ട ഹൈ’ [ഇതി ശ്രുത്വാ ] ഐസാ വചന സുനകര
[ന ശ്രദ്ദധതി ] ജോ ശ്രദ്ധാ നഹീം കരതേ [തേ അഭവ്യാഃ ] വേ അഭവ്യ ഹൈം; [ഭവ്യാഃ വാ ] ഔര ഭവ്യ [തത് ]
ഉസേ [പ്രതീച്ഛന്തി ] സ്വീകാര (-ആദര) കരതേ ഹൈം – ഉസകീ ശ്രദ്ധാ കരതേ ഹൈം ..൬൨..
സുണീ ‘ഘാതികര്മവിഹീനനും സുഖ സൌ സുഖേ ഉത്കൃഷ്ട ഛേ’,
ശ്രദ്ധേ ന തേഹ അഭവ്യ ഛേ, നേ ഭവ്യ തേ സംമത കരേ. ൬൨.