ണാണം അത്ഥംതഗയം ലോയാലോഏസു വിത്ഥഡാ ദിട്ഠീ .
സ്വഭാവപ്രതിഘാതാഭാവഹേതുകം ഹി സൌഖ്യമ് . ആത്മനോ ഹി ദൃശിജ്ഞപ്തീ സ്വഭാവഃ, തയോര്ലോകാ- ലോകവിസ്തൃതത്വേനാര്ഥാന്തഗതത്വേന ച സ്വച്ഛന്ദവിജൃമ്ഭിതത്വാദ്ഭവതി പ്രതിഘാതാഭാവഃ . തതസ്തദ്ധേതുകം സൌഖ്യമഭേദവിവക്ഷായാം കേവലസ്യ സ്വരൂപമ് . കിംച കേവലം സൌഖ്യമേവ; സര്വാനിഷ്ടപ്രഹാണാത്, ദിട്ഠീ ലോകാലോകയോര്വിസ്തൃതാ ദൃഷ്ടിഃ കേവലദര്ശനമ് . ണട്ഠമണിട്ഠം സവ്വം അനിഷ്ടം ദുഃഖമജ്ഞാനം ച തത്സര്വം നഷ്ടം . ഇട്ഠം പുണ ജം ഹി തം ലദ്ധം ഇഷ്ടം പുനര്യദ് ജ്ഞാനം സുഖം ച ഹി സ്ഫു ടം തത്സര്വം ലബ്ധമിതി . തദ്യഥാ – സ്വഭാവപ്രതിഘാതാഭാവ- ഹേതുകം സുഖം ഭവതി . സ്വഭാവോ ഹി കേവലജ്ഞാനദര്ശനദ്വയം, തയോഃ പ്രതിഘാത ആവരണദ്വയം, തസ്യാഭാവഃ കേവലിനാം, തതഃ കാരണാത്സ്വഭാവപ്രതിഘാതാഭാവഹേതുകമക്ഷയാനന്തസുഖം ഭവതി . യതശ്ച പരമാനന്ദൈകലക്ഷണ-
അബ, പുനഃ ‘കേവല (അര്ഥാത് കേവലജ്ഞാന) സുഖസ്വരൂപ ഹൈ’ ഐസാ നിരൂപണ കരതേ ഹുഏ ഉപസംഹാര കരതേ ഹൈം : —
അന്വയാര്ഥ : — [ജ്ഞാനം ] ജ്ഞാന [അര്ഥാന്തഗതം ] പദാര്ഥോംകേ പാരകോ പ്രാപ്ത ഹൈ [ദൃഷ്ടിഃ ] ഔര ദര്ശന [ലോകാലോകേഷു വിസ്തൃതാഃ ] ലോകാലോകമേം വിസ്തൃത ഹൈ; [സര്വം അനിഷ്ടം ] സര്വ അനിഷ്ട [നഷ്ടം ] നഷ്ട ഹോ ചുകാ ഹൈ [പുനഃ ] ഔര [യത് തു ] ജോ [ഇഷ്ടം ] ഇഷ്ട ഹൈ [തത് ] വഹ സബ [ലബ്ധം ] പ്രാപ്ത ഹുആ ഹൈ . [ഇസലിയേ കേവല (അര്ഥാത് കേവലജ്ഞാന) സുഖസ്വരൂപ ഹൈ .] ..൬൧..
ടീകാ : — സുഖകാ കാരണ സ്വഭാവപ്രതിഘാതകാ അഭാവ ഹൈ . ആത്മാകാ സ്വഭാവ ദര്ശന- ജ്ഞാന ഹൈ; (കേവലദശാമേം) ഉനകേ (-ദര്ശന -ജ്ഞാനകേ) പ്രതിഘാതകാ അഭാവ ഹൈ, ക്യോംകി ദര്ശന ലോകാലോകമേം വിസ്തൃത ഹോനേസേ ഔര ജ്ഞാന പദാര്ഥോംകേ പാരകോ പ്രാപ്ത ഹോനേസേ വേ (ദര്ശന -ജ്ഞാന) സ്വച്ഛന്ദതാപൂര്വക (-സ്വതംത്രതാപൂര്വക, ബിനാ അംകുശ, കിസീസേ ബിനാ ദബേ) വികസിത ഹൈം (ഇസപ്രകാര ദര്ശന -ജ്ഞാനരൂപ സ്വഭാവകേ പ്രതിഘാതകാ അഭാവ ഹൈ) ഇസലിയേ സ്വഭാവകേ പ്രതിഘാതകാ അഭാവ ജിസകാ കാരണ ഹൈ ഐസാ സുഖ അഭേദവിവക്ഷാസേ കേവലജ്ഞാനകാ സ്വരൂപ ഹൈ .
അര്ഥാന്തഗത ഛേ ജ്ഞാന, ലോകാലോകവിസ്തൃത ദൃഷ്ടി ഛേ; ഛേ നഷ്ട സര്വ അനിഷ്ട നേ ജേ ഇഷ്ട തേ സൌ പ്രാപ്ത ഛേ. ൬൧.