ସମଝାଯା ଗଯା ହୈ . ଉସମେଂ ଦ୍ରଵ୍ଯସାମାନ୍ଯକା ସ୍ଵରୂପ ଜିସ ଅଲୌକିକ ଶୈଲୀସେ ସିଦ୍ଧ କିଯା ହୈ ଉସକା ଧ୍ଯାନ ପାଠକୋଂକୋ ଯହ ଭାଗ ସ୍ଵଯଂ ହୀ ସମଝପୂର୍ଵକ ପଢ଼େ ବିନା ଆନା ଅଶକ୍ଯ ହୈ .
ଵାସ୍ତଵମେଂ ପ୍ରଵଚନସାରମେଂ ଵର୍ଣିତ ଯହ ଦ୍ରଵ୍ଯସାମାନ୍ଯ ନିରୂପଣ ଅତ୍ଯନ୍ତ ଅବାଧ୍ଯ ଔର ପରମ ପ୍ରତୀତିକର ହୈ . ଇସ ପ୍ରକାର ଦ୍ରଵ୍ଯସାମାନ୍ଯକୀ ଜ୍ଞାନରୂପୀ ସୁଦୃଢ଼ ଭୂମିକା ରଚକର, ଦ୍ରଵ୍ଯ ଵିଶେଷକା ଅସାଧାରଣ ଵର୍ଣନ, ପ୍ରାଣାଦିସେ ଜୀଵକୀ ଭିନ୍ନତା, ଜୀଵ ଦେହାଦିକା – କର୍ତା, କାରଯିତା, ଅନୁମୋଦକ ନହୀଂ ହୈ – ଯହ ଵାସ୍ତଵିକତା, ଜୀଵକୋ ପୁଦ୍ଗଲପିଣ୍ଡକା ଅକର୍ତୃତ୍ଵ, ନିଶ୍ଚଯବଂଧକା ସ୍ଵରୂପ, ଶୁଦ୍ଧାତ୍ମାକୀ ଉପଲବ୍ଧିକା ଫଲ, ଏକାଗ୍ର ସଂଚେତନଲକ୍ଷଣ ଧ୍ଯାନ ଇତ୍ଯାଦି ଅନେକ ଵିଷଯ ଅତି ସ୍ପଷ୍ଟତଯା ସମଝାଏ ଗଏ ହୈଂ . ଇନ ସବମେଂ ସ୍ଵ – ପରକା ଭେଦଵିଜ୍ଞାନ ହୀ ସ୍ପଷ୍ଟ ତୈରତା ଦିଖାଈ ଦେ ରହା ହୈ . ସମ୍ପୂର୍ଣ ଅଧିକାର ମେଂ ଵୀତରାଗ ପ୍ରଣୀତ ଦ୍ରଵ୍ଯାନୁଯୋଗକା ସତ୍ତ୍ଵ ଖୂବ ଠୂଂସ ଠୂଂସ କର ଭରା ହୈ, ଜିନଶାସନକେ ମୌଲିକ ସିଦ୍ଧାନ୍ତୋଂକୋ ଅବାଧ୍ଯଯୁକ୍ତିସେ ସିଦ୍ଧ କିଯା ହୈ . ଯହ ଅଧିକାର ଜିନଶାସନକେ ସ୍ତମ୍ଭ ସମାନ ହୈ . ଇସକା ଗହରାଈସେ ଅଭ୍ଯାସ କରନେଵାଲେ ମଧ୍ଯସ୍ଥ ସୁପାତ୍ର ଜୀଵକୋ ଐସୀ ପ୍ରତୀତି ହୁଯେ ବିନା ନହୀଂ ରହତୀ କି ‘ଜୈନ ଦର୍ଶନ ହୀ ଵସ୍ତୁଦର୍ଶନ ହୈ’ . ଵିଷଯକା ପ୍ରତିପାଦନ ଇତନା ପ୍ରୌଢ଼, ଅଗାଧ ଗହରାଈଯୁକ୍ତ, ମର୍ମସ୍ପର୍ଶୀ ଔର ଚମତ୍କୃତିମଯ ହୈ କି ଵହ ମୁମୁକ୍ଷୁକେ ଉପଯୋଗକୋ ତୀକ୍ଷ୍ଣ ବନାକର ଶ୍ରୁତରତ୍ନାକରକୀ ଗମ୍ଭୀର ଗହରାଈମେଂ ଲେ ଜାତା ହୈ . କିସୀ ଉଚ୍ଚକୋଟିକେ ମୁମୁକ୍ଷୁକୋ ନିଜସ୍ଵଭାଵରତ୍ନକୀ ପ୍ରାପ୍ତି କରାତା ହୈ, ଔର ଯଦି କୋଈ ସାମାନ୍ଯ ମୁମୁକ୍ଷୁ ଵହାଁ ତକ ନ ପହୁଁଚ ସକେ ତୋ ଉସକେ ହୃଦଯମେଂ ଭୀ ଇତନୀ ମହିମା ତୋ ଅଵଶ୍ଯ ହୀ ଘର କର ଲେତୀ ହୈ କି ‘ଶ୍ରୁତରତ୍ନାକର ଅଦ୍ଭୁତ ଔର ଅପାର ହୈ’ . ଗ୍ରନ୍ଥକାର ଶ୍ରୀ କୁନ୍ଦକୁନ୍ଦାଚାର୍ଯଦେଵ ଔର ଟୀକାକାର ଶ୍ରୀ ଅମୃତଚନ୍ଦ୍ରାଚାର୍ଯଦେଵକେ ହୃଦଯସେ ପ୍ରଵାହିତ ଶ୍ରୁତଗଂଗାନେ ତୀର୍ଥଂକରକେ ଔର ଶ୍ରୁତକେଵଲିଯୋଂକେ ଵିରହକୋ ଭୁଲା ଦିଯା ହୈ .
ତୀସରେ ଶ୍ରୁତସ୍କନ୍ଧକା ନାମ ‘ଚରଣାନୁଯୋଗସୂଚକ ଚୂଲିକା’ ହୈ . ଶୁଭୋପଯୋଗୀ ମୁନିକୋ ଅଂତରଂଗ ଦଶାକେ ଅନୁରୂପ କିସ ପ୍ରକାରକା ଶୁଭୋପଯୋଗ ଵର୍ତତା ହୈ ଔର ସାଥ ହୀ ସାଥ ସହଜତଯା ବାହରକୀ କୈସୀ କ୍ରିଯାମେଂ ସ୍ଵଯଂ ଵର୍ତନା ହୋତୀ ହୈଂ, ଵହ ଇସମେଂ ଜିନେନ୍ଦ୍ର କଥନାନୁସାର ସମଝାଯା ଗଯା ହୈ . ଦୀକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରନେକୀ ଜିନୋକ୍ତ ଵିଧି, ଅଂତରଂଗ ସହଜ ଦଶାକେ ଅନୁରୂପ ବହିରଂଗଯଥାଜାତ -ରୂପତ୍ଵ, ଅଟ୍ଠାଈସ ମୂଲଗୁଣ, ଅଂତରଂଗ – ବହିରଂଗ ଛେଦ, ଉପଧିନିଷେଧ, ଉତ୍ସର୍ଗ – ଅପଵାଦ, ଯୁକ୍ତାହାର ଵିହାର, ଏକାଗ୍ରତାରୂପ ମୋକ୍ଷମାର୍ଗ, ମୁନିକା ଅନ୍ଯ ମୁନିଯୋଂକେ ପ୍ରତିକା ଵ୍ଯଵହାର ଆଦି ଅନେକ ଵିଷଯ ଇସମେଂ ଯୁକ୍ତି ସହିତ ସମଝାଯେ ଗଯେ ହୈଂ . ଗ୍ରଂଥକାର ଔର ଟୀକାକାର ଆଚାର୍ଯଯୁଗଲନେ ଚରଣାନୁଯୋଗ ଜୈସେ ଵିଷଯକୋ ଭୀ ଆତ୍ମଦ୍ରଵ୍ଯକୋ ମୁଖ୍ଯ କରକେ ଶୁଦ୍ଧଦ୍ରଵ୍ଯାଵଲମ୍ବୀ ଅଂତରଂଗ ଦଶାକେ ସାଥ ଉନ – ଉନ କ୍ରିଯାଓଂକା ଯା ଶୁଭଭାଵୋଂକା ସଂବଂଧ ଦର୍ଶାତେ ହୁଏ ନିଶ୍ଚଯ – ଵ୍ଯଵହାରକୀ ସଂଧିପୂର୍ଵକ ଐସା ଚମତ୍କାରପୂର୍ଣ ଵର୍ଣନ କିଯା ହୈ କି ଆଚରଣପ୍ରଜ୍ଞାପନ ଜୈସେ ଅଧିକାରମେଂ ଭୀ ଜୈସେ କୋଈ ଶାଂତଝରନେସେ ଝରତା ହୁଆ ଅଧ୍ଯାତ୍ମଗୀତ ଗାଯା ଜା ରହା ହୋ, — ଐସା ହୀ ଲଗତା ରହତା ହୈ . ଆତ୍ମଦ୍ରଵ୍ଯକୋ ମୁଖ୍ଯ କରକେ, ଐସା ସଯୁକ୍ତିକ ଐସା