ମେରୀ ଆଂତରିକ ଭାଵନା ହୈ କି ଯହ ଅନୁଵାଦ ଭଵ୍ଯ ଜୀଵୋଂକୋ ଜିନକଥିତ ଵସ୍ତୁଵିଜ୍ଞାନକା ନିର୍ଣଯ କରାକର, ଅତୀନ୍ଦ୍ରିଯ ଜ୍ଞାନ ଔର ସୁଖକୀ ଶ୍ରଦ୍ଧା କରାକର, ପ୍ରତ୍ଯେକ ଦ୍ରଵ୍ଯକା ସଂପୂର୍ଣ ସ୍ଵାତଂତ୍ର୍ଯ ସମଝାକର, ଦ୍ରଵ୍ଯସାମାନ୍ଯମେଂ ଲୀନ ହୋନେରୂପ ଶାଶ୍ଵତ ସୁଖକା ପଂଥ ଦିଖାଯେ . ‘ପରମାନନ୍ଦରୂପୀ ସୁଧାରସକେ ପିପାସୁ ଭଵ୍ଯ ଜୀଵୋଂକେ ହିତାର୍ଥ’ ଶ୍ରୀ ଅମୃତଚନ୍ଦ୍ରାଚାର୍ଯଦେଵନେ ଇସ ମହାଶାସ୍ତ୍ରକୀ ଵ୍ଯାଖ୍ଯା କୀ ହୈ . ଜୋ ଜୀଵ ଇସମେଂ କଥିତ ପରମକଲ୍ଯାଣକାରୀ ଭାଵୋଂକୋ ହୃଦଯଗତ କରେଂଗେ ଵେ ଅଵଶ୍ଯ ପରମାନନ୍ଦରୂପୀ ସୁଧାରସକେ ଭାଜନ ହୋଂଗେ . ଜବ ତକ ଯେ ଭାଵ ହୃଦଯଗତ ନ ହୋଂ ତବ ତକ ନିଶ – ଦିନ ଯହୀ ଭାଵନା, ଯହୀ ଵିଚାର, ଯହୀ ମଂଥନ ଔର ଯହୀ ପୁରୁଷାର୍ଥ କର୍ତଵ୍ଯ ହୈ . ଯହୀ ପରମାନନ୍ଦପ୍ରାପ୍ତିକା ଉପାଯ ହୈ . ଶ୍ରୀ ଅମୃତଚନ୍ଦ୍ରାଚାର୍ଯଦେଵ ଦ୍ଵାରା ତତ୍ତ୍ଵଦୀପିକାକୀ ପୂର୍ଣାହୁତି କରତେ ହୁଯେ ଭାଵିତ ଭାଵନାକୋ ଭାକର ଯହ ଉପୋଦ୍ଘାତ ପୂର୍ଣ କରତା ହୂଁ — ‘‘ଆନନ୍ଦାମୃତକେ ପୂରସେ ପରିପୂର୍ଣ ପ୍ରଵାହିତ କୈଵଲ୍ଯସରିତାମେଂ ଜୋ ନିମଗ୍ନ ହୈ, ଜଗତ୍କୋ ଦେଖନେକେ ଲିଯେ ସମର୍ଥ ମହାଜ୍ଞାନଲକ୍ଷ୍ମୀ ଜିସମେଂ ମୁଖ୍ଯ ହୈ, ଜୋ ଉତ୍ତମ ରତ୍ନକେ କିରଣୋଂକେ ସମାନ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୈ ଔର ଜୋ ଇଷ୍ଟ ହୈ — ଐସେ ପ୍ରକାଶମାନ ସ୍ଵତତ୍ତ୍ଵକୋ ଜୀଵ ସ୍ଯାତ୍କାରଲକ୍ଷଣସେ ଲକ୍ଷିତ ଜିନେନ୍ଦ୍ରଶାସନକେ ଵଶ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଂ .’’ ଶ୍ରୁତପଂଚମୀ, ଵି୦ ସଂ୦ ୨୦୦୪