ଏଵଂ ସମଗ୍ର ଅଧ୍ଯାତ୍ମଜିଜ୍ଞାସୁ ସମାଜ ଉନକା ଜିତନା ଉପକାର ମାନେ ଵହ କମ ହୈ . ଯହ ଅନୁଵାଦ
ଅଧ୍ଯାତ୍ମରସିକତା ଦ୍ଵାରା କିଯେ ଗଯେ ଇସ ଅନୁଵାଦକା ମୂଲ୍ଯ କୈସ ଆଂକା ଜାଯେ ? ପ୍ରଵଚନସାରକେ ଇସ
ଅନୁଵାଦରୂପ ମହାନ କାର୍ଯକେ ବଦଲେମେଂ ସଂସ୍ଥା ଦ୍ଵାରା, କୁଛ କୀମତୀ ଭେଟକୀ ସ୍ଵୀକୃତିକେ ଲିଯେ,
ଉନକୋ ଆଗ୍ରହପୂର୍ଣ ଅନୁରୋଧ କିଯା ଗଯା ଥା ତବ ଉନ୍ହୋଂନେ ଵୈରାଗ୍ଯପୂର୍ଵକ ନମ୍ରଭାଵସେ ଐସା ପ୍ରତ୍ଯୁତ୍ତର
ଦିଯା ଥା କି ‘‘ମେରା ଆତ୍ମା ଇସ ସଂସାରପରିଭ୍ରମଣସେ ଛୂଟେ ଇତନା ହୀ ପର୍ଯାପ୍ତ ହୈ, ଦୂସରା ମୁଝେ କୁଛ
ବଦଲା ନହୀଂ ଚାହିଯେ’’ . ଉନକୀ ଯହ ନିସ୍ପୃହତା ଭୀ ଅତ୍ଯନ୍ତ ପ୍ରଶଂସନୀଯ ହୈ . ଉପୋଦ୍ଘାତମେଂ ଭୀ ଅପନୀ
କିଯା ହୈ’’ .
ଶ୍ରୀ ପ୍ରଵଚନସାର ଶାସ୍ତ୍ରକେ ଦୂସରେ ସଂସ୍କରଣକେ ଅଵସର ପର ପୂଜ୍ଯ ଗୁରୁଦେଵଶ୍ରୀକେ ଅନ୍ତେଵାସୀ ବ୍ରହ୍ମଚାରୀ ଶ୍ରୀ ଚନ୍ଦୂଲାଲଭାଈ ଖୀମଚନ୍ଦ ଝୋବାଲିଯା ଦ୍ଵାରା, ହସ୍ତଲିଖିତ ପ୍ରତିଯୋଂକେ ଆଧାରସେ ସଂଶୋଧିତ ଶ୍ରୀ ଜଯସେନାଚାର୍ଯଦେଵକୃତ ‘ତାତ୍ପର୍ଯଵୃତ୍ତି’ ସଂସ୍କୃତ ଟୀକା ଭୀ ଇସ ହିନ୍ଦୀ ସଂସ୍କରଣମେଂ ଜୋଡ ଦୀ ହୈ . ହିନ୍ଦୀ ସଂସ୍କରଣକେ ଲିଯେ ଗୁଜରାତୀ ଅନୁଵାଦକା ହିନ୍ଦୀ ରୂପାନ୍ତର ପଂ୦ ପରମେଷ୍ଠୀଦାସଜୀ ଜୈନ ନ୍ଯାଯତୀର୍ଥ (ଲଲିତପୁର)ନେ କିଯା ହୈ, ତଦର୍ଥ ଉନକେ ପ୍ରତି ଉପକୃତଭାଵ ତଥା ଇସ ସଂସ୍କରଣକେ ସୁନ୍ଦର ମୁଦ୍ରଣକେ ଲିଯେ ‘କିତାବଘର’ ରାଜକୋଟକେ ପ୍ରତି କୃତଜ୍ଞତା ଵ୍ଯକ୍ତ କରତେ ହୈଂ .
ଇସ ଶାସ୍ତ୍ରମେଂ ଆଚାର୍ଯଭଗଵନ୍ତୋଂନେ କହେ ହୁଏ ଅଧ୍ଯାତ୍ମମନ୍ତ୍ରକୋ ଗହରାଈସେ ସମଝକର, ଭଵ୍ଯ ଜୀଵ ଶୁଦ୍ଧୋପଯୋଗଧର୍ମକୋ ପ୍ରାପ୍ତ କରୋ — ଯହୀ ହାର୍ଦିକ କାମନା . ଭାଦୋଂ କୃଷ୍ଣା ୨, ଵି. ସଂ. ୨୦୪୯, ‘୭୯ଵୀଂ ବହିନଶ୍ରୀ – ଚମ୍ବାବେନ – ଜନ୍ମଜଯନ୍ତୀ’ସାହିତ୍ଯପ୍ରକାଶନସମିତି