ਤਥੈਵ ਲੋਕੇ ਕਾਰਣਾਂਤਰਮਨਪੇਕ੍ਸ਼੍ਯੈਵ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਭਗਵਾਨਾਤ੍ਮਾਪਿ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਸਮਰ੍ਥਨਿਰ੍ਵਿਤਥਾਨਨ੍ਤ- ਸ਼ਕ੍ਤਿਸਹਜਸਂਵੇਦਨਤਾਦਾਤ੍ਮ੍ਯਾਤ੍ ਜ੍ਞਾਨਂ, ਤਥੈਵ ਚਾਤ੍ਮਤ੍ਰੁਪ੍ਤਿਸਮੁਪਜਾਤਪਰਿਨਿਰ੍ਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿਪ੍ਰਵਰ੍ਤਿਤਾਨਾਕੁਲਤ੍ਵ- ਸੁਸ੍ਥਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਸੌਖ੍ਯਂ, ਤਥੈਵ ਚਾਸਨ੍ਨਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵੋਪਲਮ੍ਭਲਬ੍ਧਵਰ੍ਣਜਨਮਾਨਸਸ਼ਿਲਾਸ੍ਤਮ੍ਭੋਤ੍ਕੀਰ੍ਣ- ਸਮੁਦੀਰ੍ਣਦ੍ਯੁਤਿਸ੍ਤੁਤਿਯੋਗਿਦਿਵ੍ਯਾਤ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪਤ੍ਵਾਦ੍ਦੇਵਃ . ਅਤੋਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਃ ਸੁਖਸਾਧਨਾਭਾਸੈਰ੍ਵਿਸ਼ਯੈਃ ਪਰ੍ਯਾਪ੍ਤਮ੍ ..੬੮.. — ਇਤਿ ਆਨਨ੍ਦਪ੍ਰਪਂਚਃ . ਜਗਤਿ . ਤਹਾ ਦੇਵੋ ਨਿਜਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਸਮ੍ਯਕ੍ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨਜ੍ਞਾਨਾਨੁਸ਼੍ਠਾਨਰੂਪਾਭੇਦਰਤ੍ਨਤ੍ਰਯਾਤ੍ਮਕਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪਸਮਾਧਿਸਮੁਤ੍ਪਨ੍ਨ- ਸੁਨ੍ਦਰਾਨਨ੍ਦਸ੍ਯਨ੍ਦਿਸੁਖਾਮ੍ਰੁਤਪਾਨਪਿਪਾਸਿਤਾਨਾਂ ਗਣਧਰਦੇਵਾਦਿਪਰਮਯੋਗਿਨਾਂ ਦੇਵੇਨ੍ਦ੍ਰਾਦੀਨਾਂ ਚਾਸਨ੍ਨਭਵ੍ਯਾਨਾਂ ਮਨਸਿ ਨਿਰਨ੍ਤਰਂ ਪਰਮਾਰਾਧ੍ਯਂ, ਤਥੈਵਾਨਨ੍ਤਜ੍ਞਾਨਾਦਿਗੁਣਸ੍ਤਵਨੇਨ ਸ੍ਤੁਤ੍ਯਂ ਚ ਯਦ੍ਦਿਵ੍ਯਮਾਤ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪਂ ਤਤ੍ਸ੍ਵਭਾਵਤ੍ਵਾਤ੍ਤਥੈਵ ਦੇਵਸ਼੍ਚੇਤਿ . ਤਤੋ ਜ੍ਞਾਯਤੇ ਮੁਕ੍ਤਾਤ੍ਮਨਾਂ ਵਿਸ਼ਯੈਰਪਿ ਪ੍ਰਯੋਜਨਂ ਨਾਸ੍ਤੀਤਿ ..੬੮.. ਏਵਂ ਸ੍ਵਭਾਵੇਨੈਵ ਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵਤ੍ਵਾਦ੍ਵਿਸ਼ਯਾ ਅਪਿ ਮੁਕ੍ਤਾਤ੍ਮਨਾਂ ਸੁਖਕਾਰਣਂ ਨ ਭਵਨ੍ਤੀਤਿਕਥਨਰੂਪੇਣ ਗਾਥਾਦ੍ਵਯਂ ਗਤਮ੍ . ਅਥੇਦਾਨੀਂ ਸ਼੍ਰੀਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦਾਚਾਰ੍ਯਦੇਵਾਃ ਪੂਰ੍ਵੋਕ੍ਤਲਕ੍ਸ਼ਣਾਨਨ੍ਤਸੁਖਾਧਾਰਭੂਤਂ ਸਰ੍ਵਜ੍ਞਂ ਵਸ੍ਤੁਸ੍ਤਵੇਨ ਨਮਸ੍ਕੁਰ੍ਵਨ੍ਤਿ — ਲੋਕਮੇਂ ਅਨ੍ਯ ਕਾਰਣਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ ਰਖੇ ਬਿਨਾ ਹੀ ਭਗਵਾਨ ਆਤ੍ਮਾ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਹੀ (੧) ਸ੍ਵਪਰਕੋ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨੇਮੇਂ ਸਮਰ੍ਥ ਨਿਰ੍ਵਿਤਥ ( – ਸਚ੍ਚੀ) ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿਯੁਕ੍ਤ ਸਹਜ ਸਂਵੇਦਨਕੇ ਸਾਥ ਤਾਦਾਤ੍ਮ੍ਯ ਹੋਨੇਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, (੨) ਆਤ੍ਮਤ੍ਰੁਪ੍ਤਿਸੇ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਨੇਵਾਲੀ ਜੋ ੧ਪਰਿਨਿਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿ ਹੈ; ਉਸਮੇਂ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਮਾਨ ਅਨਾਕੁਲਤਾਮੇਂ ਸੁਸ੍ਥਿਤਤਾਕੇ ਕਾਰਣ ਸੌਖ੍ਯ ਹੈ, ਔਰ (੩) ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਆਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਉਪਲਬ੍ਧਿ ਨਿਕਟ ਹੈ ਐਸੇ ਬੁਧ ਜਨੋਂਕੇ ਮਨਰੂਪੀ ੨ਸ਼ਿਲਾਸ੍ਤਂਭਮੇਂ ਜਿਸਕੀ ਅਤਿਸ਼ਯ ੩ਦ੍ਯੁਤਿ ਸ੍ਤੁਤਿ ਉਤ੍ਕੀਰ੍ਣ ਹੈ ਐਸਾ ਦਿਵ੍ਯ ਆਤ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪਵਾਨ ਹੋਨੇਸੇ ਦੇਵ ਹੈ . ਇਸਲਿਯੇ ਇਸ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਸੁਖਸਾਧਨਾਭਾਸ (-ਜੋ ਸੁਖਕੇ ਸਾਧਨ ਨਹੀਂ ਹੈਂ ਪਰਨ੍ਤੁ ਸੁਖਕੇ ਸਾਧਨ ਹੋਨੇਕਾ ਆਭਾਸਮਾਤ੍ਰ ਜਿਨਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ ਐਸੇ) ਵਿਸ਼ਯੋਂਸੇ ਬਸ ਹੋ .
ਭਾਵਾਰ੍ਥ : — ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਕਿਸੀ ਬਾਹ੍ਯ ਕਾਰਣਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਕੇ ਬਿਨਾ ਅਪਨੇ ਆਪ ਹੀ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਜ੍ਞਾਨਰੂਪ ਹੈਂ, ਅਨਨ੍ਤ ਆਤ੍ਮਿਕ ਆਨਨ੍ਦਰੂਪ ਹੈਂ ਔਰ ਅਚਿਂਤ੍ਯ ਦਿਵ੍ਯਤਾਰੂਪ ਹੈਂ . ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨਕੀ ਭਾਁਤਿ ਹੀ ਸਰ੍ਵ ਜੀਵੋਂਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ; ਇਸਲਿਯੇ ਸੁਖਾਰ੍ਥੀ ਜੀਵੋਂਕੋ ਵਿਸ਼ਯਾਲਮ੍ਬੀ ਭਾਵ ਛੋੜਕਰ ਨਿਰਾਲਮ੍ਬੀ ਪਰਮਾਨਨ੍ਦਸ੍ਵਭਾਵਰੂਪ ਪਰਿਣਮਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ .
੧੧੮ਪ੍ਰਵਚਨਸਾਰ[ ਭਗਵਾਨਸ਼੍ਰੀਕੁਂਦਕੁਂਦ-
੧. ਪਰਿਨਿਰ੍ਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿ = ਮੋਕ੍ਸ਼; ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਤਾ; ਅਨ੍ਤਿਮ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣ ਸੁਖ. (ਪਰਿਨਿਰ੍ਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿ ਆਤ੍ਮਤ੍ਰੁਪ੍ਤਿਸੇ ਹੋਤੀ ਹੈ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਆਤ੍ਮਤ੍ਰੁਪ੍ਤਿਕੀ ਪਰਾਕਾਸ਼੍ਠਾ ਹੀ ਪਰਿਨਿਰ੍ਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿ ਹੈ .)
੨. ਸ਼ਿਲਾਸ੍ਤਂਭ = ਪਤ੍ਥਰਕਾ ਖਂਭਾ .
੩. ਦ੍ਯੁਤਿ = ਦਿਵ੍ਯਤਾ; ਭਵ੍ਯਤਾ, ਮਹਿਮਾ (ਗਣਧਰਦੇਵਾਦਿ ਬੁਧ ਜਨੋਂਕੇ ਮਨਮੇਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਦਿਵ੍ਯਤਾਕਾ ਸ੍ਤੁਤਿਗਾਨ ਉਤ੍ਕੀਰ੍ਣ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ .)