ਅਥਾਤ੍ਮਨਃ ਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵਤ੍ਵਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਾਨ੍ਤੇਨ ਦ੍ਰੁਢਯਤਿ —
ਸਯਮੇਵ ਜਹਾਦਿਚ੍ਚੋ ਤੇਜੋ ਉਣ੍ਹੋ ਯ ਦੇਵਦਾ ਣਭਸਿ .
ਸਿਦ੍ਧੋ ਵਿ ਤਹਾ ਣਾਣਂ ਸੁਹਂ ਚ ਲੋਗੇ ਤਹਾ ਦੇਵੋ ..੬੮..
ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਯਥਾਦਿਤ੍ਯਸ੍ਤੇਜਃ ਉਸ਼੍ਣਸ਼੍ਚ ਦੇਵਤਾ ਨਭਸਿ .
ਸਿਦ੍ਧੋਪਿ ਤਥਾ ਜ੍ਞਾਨਂ ਸੁਖਂ ਚ ਲੋਕੇ ਤਥਾ ਦੇਵਃ ..੬੮..
ਯਥਾ ਖਲੁ ਨਭਸਿ ਕਾਰਣਾਨ੍ਤਰਮਨਪੇਕ੍ਸ਼੍ਯੈਵ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਪ੍ਰਭਾਕਰਃ ਪ੍ਰਭੂਤਪ੍ਰਭਾਭਾਰਭਾਸ੍ਵਰ-
ਸ੍ਵਰੂਪਵਿਕਸ੍ਵਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਸ਼ਾਲਿਤਯਾ ਤੇਜਃ, ਯਥਾ ਚ ਕਾਦਾਚਿਤ੍ਕੌਸ਼੍ਣ੍ਯਪਰਿਣਤਾਯਃਪਿਣ੍ਡਵਨ੍ਨਿਤ੍ਯ-
ਮੇਵੌਸ਼੍ਣ੍ਯਪਰਿਣਾਮਾਪਨ੍ਨਤ੍ਵਾਦੁਸ਼੍ਣਃ, ਯਥਾ ਚ ਦੇਵਗਤਿਨਾਮਕਰ੍ਮੋਦਯਾਨੁਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿਵਸ਼ਵਰ੍ਤਿਸ੍ਵਭਾਵਤਯਾ ਦੇਵਃ;
ਨਿਰ੍ਵਿਸ਼ਯਾਮੂਰ੍ਤਸਰ੍ਵਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਹ੍ਲਾਦਕਸਹਜਾਨਨ੍ਦੈਕਲਕ੍ਸ਼ਣਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵੋ ਨਿਸ਼੍ਚਯੇਨਾਤ੍ਮੈਵ, ਤਤ੍ਰ ਮੁਕ੍ਤੌ ਸਂਸਾਰੇ ਵਾ
ਵਿਸ਼ਯਾਃ ਕਿਂ ਕੁਰ੍ਵਨ੍ਤਿ, ਨ ਕਿਮਪੀਤਿ ਭਾਵਃ ..੬੭.. ਅਥਾਤ੍ਮਨਃ ਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵਤ੍ਵਂ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵਤ੍ਵਂ ਚ ਪੁਨਰਪਿ
ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਾਨ੍ਤੇਨ ਦ੍ਰੁਢਯਤਿ — ਸਯਮੇਵ ਜਹਾਦਿਚ੍ਚੋ ਤੇਜੋ ਉਣ੍ਹੋ ਯ ਦੇਵਦਾ ਣਭਸਿ ਕਾਰਣਾਨ੍ਤਰਂ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼੍ਯ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਯਥਾਦਿਤ੍ਯਃ
ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਰੂਪਂ ਤੇਜੋ ਭਵਤਿ, ਤਥੈਵ ਚ ਸ੍ਵਯਮੇਵੋਸ਼੍ਣੋ ਭਵਤਿ, ਤਥਾ ਚਾਜ੍ਞਾਨਿਜਨਾਨਾਂ ਦੇਵਤਾ ਭਵਤਿ . ਕ੍ਵ
ਸ੍ਥਿਤਃ . ਨਭਸਿ ਆਕਾਸ਼ੇ . ਸਿਦ੍ਧੋ ਵਿ ਤਹਾ ਣਾਣਂ ਸੁਹਂ ਚ ਸਿਦ੍ਧੋਪਿ ਭਗਵਾਂਸ੍ਤਥੈਵ ਕਾਰਣਾਨ੍ਤਰਂ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼੍ਯ
ਸ੍ਵਭਾਵੇਨੈਵ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕਂ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨਂ, ਤਥੈਵ ਪਰਮਤ੍ਰੁਪ੍ਤਿਰੂਪਮਨਾਕੁਲਤ੍ਵਲਕ੍ਸ਼ਣਂ ਸੁਖਮ੍ . ਕ੍ਵ . ਲੋਗੇ
੧. ਜੈਸੇ ਲੋਹੇਕਾ ਗੋਲਾ ਕਭੀ ਉਸ਼੍ਣਤਾਪਰਿਣਾਮਸੇ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ ਵੈਸੇ ਸੂਰ੍ਯ ਸਦਾ ਹੀ ਉਸ਼੍ਣਤਾਪਰਿਣਾਮਸੇ ਪਰਿਣਮਾ ਹੁਆ
.
ਜ੍ਯਮ ਆਭਮਾਂ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਭਾਸ੍ਕਰ ਉਸ਼੍ਣ, ਦੇਵ, ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਛੇ,
ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਲੋਕੇ ਸਿਦ੍ਧ ਪਣ ਤ੍ਯਮ ਜ੍ਞਾਨ, ਸੁਖ ਨੇ ਦੇਵ ਛੇ. ੬੮.
ਕਹਾਨਜੈਨਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮਾਲਾ ]
ਜ੍ਞਾਨਤਤ੍ਤ੍ਵ -ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਪਨ
੧੧੭
ਅਬ, ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵਤ੍ਵ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਾਨ੍ਤ ਦੇਕ ਰ ਦ੍ਰੁਢ ਕਰਤੇ ਹੈਂ :
ਅਨ੍ਵਯਾਰ੍ਥ : — [ਯਥਾ ] ਜੈਸੇ [ਨਭਸਿ ] ਆਕਾਸ਼ਮੇਂ [ਆਦਿਤ੍ਯਃ ] ਸੂਰ੍ਯ [ਸ੍ਵਯਮੇਵ ]
ਅਪਨੇ ਆਪ ਹੀ [ਤੇਜਃ ] ਤੇਜ, [ਉਸ਼੍ਣਃ ] ਉਸ਼੍ਣ [ਚ ] ਔਰ [ਦੇਵਤਾ ] ਦੇਵ ਹੈ, [ਤਥਾ ] ਉਸੀਪ੍ਰਕਾਰ
[ਲੋਕੇ ] ਲੋਕਮੇਂ [ਸਿਦ੍ਧਃ ਅਪਿ ] ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਭੀ (ਸ੍ਵਯਮੇਵ) [ਜ੍ਞਾਨਂ ] ਜ੍ਞਾਨ [ਸੁਖਂ ਚ ] ਸੁਖ
[ਤਥਾ ਦੇਵਃ ] ਔਰ ਦੇਵ ਹੈਂ ..੬੮..
ਟੀਕਾ : — ਜੈਸੇ ਆਕਾਸ਼ਮੇਂ ਅਨ੍ਯ ਕਾਰਣਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ ਰਖੇ ਬਿਨਾ ਹੀ ਸੂਰ੍ਯ (੧) ਸ੍ਵਯਮੇਵ
ਅਤ੍ਯਧਿਕ ਪ੍ਰਭਾਸਮੂਹਸੇ ਚਮਕਤੇ ਹੁਏ ਸ੍ਵਰੂਪਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਵਿਕਸਿਤ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯੁਕ੍ਤ ਹੋਨੇਸੇ ਤੇਜ ਹੈ, (੨)
ਕਭੀ ੧ਉਸ਼੍ਣਤਾਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਲੋਹੇਕੇ ਗੋਲੇਕੀ ਭਾਁਤਿ ਸਦਾ ਉਸ਼੍ਣਤਾ -ਪਰਿਣਾਮਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਨੇਸੇ ਉਸ਼੍ਣ
ਹੈ, ਔਰ (੩) ਦੇਵਗਤਿਨਾਮਕਰ੍ਮਕੇ ਧਾਰਾਵਾਹਿਕ ਉਦਯਕੇ ਵਸ਼ਵਰ੍ਤੀ ਸ੍ਵਭਾਵਸੇ ਦੇਵ ਹੈ; ਇਸੀਪ੍ਰਕਾਰ