ਸਕਲਦ੍ਰਵ੍ਯਸਾਧਾਰਣਾਵਗਾਹਸਂਪਾਦਨਮਸਰ੍ਵਗਤਤ੍ਵਾਦੇਵ ਸ਼ੇਸ਼ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਾਮਸਂਭਵਦਾਕਾਸ਼ਮਧਿਗਮਯਤਿ . ਤਥੈਕ- ਵਾਰਮੇਵ ਗਤਿਪਰਿਣਤਸਮਸ੍ਤਜੀਵਪੁਦ੍ਗਲਾਨਾਮਾਲੋਕਾਦ੍ਗਮਨਹੇਤੁਤ੍ਵਮਪ੍ਰਦੇਸ਼ਤ੍ਵਾਤ੍ਕਾਲਪੁਦ੍ਗਲਯੋਃ, ਸਮੁਦ੍ਘਾ- ਤਾਦਨ੍ਯਤ੍ਰ ਲੋਕਾਸਂਖ੍ਯੇਯਭਾਗਮਾਤ੍ਰਤ੍ਵਾਜ੍ਜੀਵਸ੍ਯ, ਲੋਕਾਲੋਕ ਸੀਮ੍ਨੋਚਲਿਤਤ੍ਵਾਦਾਕਾਸ਼ਸ੍ਯ, ਵਿਰੁਦ੍ਧ- ਕਾਰ੍ਯਹੇਤੁਤ੍ਵਾਦਧਰ੍ਮਸ੍ਯਾਸਂਭਵਦ੍ਧਰ੍ਮਮਧਿਗਮਯਤਿ . ਤਥੈਕਵਾਰਮੇਵ ਸ੍ਥਿਤਿਪਰਿਣਤਸਮਸ੍ਤਜੀਵਪੁਦ੍ਗਲਾ- ਨਾਮਾਲੋਕਾਤ੍ਸ੍ਥਾਨਹੇਤੁਤ੍ਵਮਪ੍ਰਦੇਸ਼ਤ੍ਵਾਤ੍ਕਾਲਪੁਦ੍ਗਲਯੋਃ, ਸਮੁਦ੍ਘਾਤਾਦਨ੍ਯਤ੍ਰ ਲੋਕਾਸਂਖ੍ਯੇਯਭਾਗਮਾਤ੍ਰਤ੍ਵਾ- ਜ੍ਜੀਵਸ੍ਯ, ਲੋਕਾਲੋਕਸੀਮ੍ਨੋਚਲਿਤਤ੍ਵਾਦਾਕਾਸ਼ਸ੍ਯ, ਵਿਰੁਦ੍ਧਕਾਰ੍ਯਹੇਤੁਤ੍ਵਾਦ੍ਧਰ੍ਮਸ੍ਯ ਚਾਸਂਭਵਦਧਰ੍ਮਮਧਿ- ਵਿਸ਼ੁਦ੍ਧਜ੍ਞਾਨਦਰ੍ਸ਼ਨੋਪਯੋਗਸ੍ਵਭਾਵਂ ਪਰਮਾਤ੍ਮਦ੍ਰਵ੍ਯਂ ਤਦੇਵ ਮਨਸਾ ਧ੍ਯੇਯਂ ਵਚਸਾ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯਂ ਕਾਯੇਨ ਤਤ੍ਸਾਧਕ- ਮਨੁਸ਼੍ਠਾਨਂ ਚ ਕਰ੍ਤਵ੍ਯਮਿਤਿ ..੧੩੩ . ੧੩੪.. ਏਵਂ ਕਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਸ੍ਯ ਕੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਗੁਣਾ ਭਵਨ੍ਤੀਤਿ ਕਥਨਰੂਪੇਣ ਦ੍ਰਵ੍ਯੋਂਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋਤਾ ਹੈ — ਸਿਦ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ . (ਇਸੀਕੋ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟਤਾਪੂਰ੍ਵਕ ਸਮਝਾਤੇ ਹੈਂ : — )
ਵਹਾਁ ਏਕ ਹੀ ਕਾਲਮੇਂ ਸਮਸ੍ਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯੋਂਕੋ ਸਾਧਾਰਣ ੧ਅਵਗਾਹਕਾ ਸਂਪਾਦਨ (-ਅਵਗਾਹਹੇਤੁਪਨੇਰੂਪ ਲਿਂਗ) ਆਕਾਸ਼ਕੋ ਬਤਲਾਤਾ ਹੈ; ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਸ਼ੇਸ਼ ਦ੍ਰਵ੍ਯੋਂਕੇ ਸਰ੍ਵਗਤ (ਸਰ੍ਵਵ੍ਯਾਪਕ) ਨ ਹੋਨੇਸੇ ਉਨਕੇ ਵਹ ਸਂਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ .
ਇਸੀਪ੍ਰਕਾਰ ਏਕ ਹੀ ਕਾਲਮੇਂ ਗਤਿਪਰਿਣਤ (ਗਤਿਰੂਪਸੇ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੁਏ) ਸਮਸ੍ਤ ਜੀਵ- ਪੁਦ੍ਗਲੋਂਕੋ ਲੋਕ ਤਕ ਗਮਨਕਾ ਹੇਤੁਪਨਾ ਧਰ੍ਮਕੋ ਬਤਲਾਤਾ ਹੈ; ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਕਾਲ ਔਰ ਪੁਦ੍ਗਲ ਅਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀ ਹੈਂ ਇਸਲਿਯੇ ਉਨਕੇ ਵਹ ਸਂਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਜੀਵ ਸਮੁਦ੍ਘਾਤਕੋ ਛੋੜਕਰ ਅਨ੍ਯਤ੍ਰ ਲੋਕਕੇ ਅਸਂਖ੍ਯਾਤਵੇਂ ਭਾਗ ਮਾਤ੍ਰ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੇ ਵਹ ਸਂਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਲੋਕ -ਅਲੋਕਕੀ ਸੀਮਾ ਅਚਲਿਤ ਹੋਨੇਸੇ ਆਕਾਸ਼ਕੋ ਵਹ ਸਂਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਵਿਰੁਦ੍ਧ ਕਾਰ੍ਯਕਾ ਹੇਤੁ ਹੋਨੇਸੇ ਅਧਰ੍ਮਕੋ ਵਹ ਸਂਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ . (ਕਾਲ ਔਰ ਪੁਦ੍ਗਲ ਏਕਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀ ਹੈਂ, ਇਸਲਿਯੇ ਵੇ ਲੋਕ ਤਕ ਗਮਨਮੇਂ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤੇ; ਜੀਵ ਸਮੁਦ੍ਘਾਤਕੋ ਛੋੜਕਰ ਅਨ੍ਯ ਕਾਲਮੇਂ ਲੋਕਕੇ ਅਸਂਖ੍ਯਾਤਵੇਂ ਭਾਗਮੇਂ ਹੀ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਭੀ ਲੋਕ ਤਕ ਗਮਨਮੇਂ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤਾ; ਯਦਿ ਆਕਾਸ਼ ਗਤਿਮੇਂ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਹੋ ਤੋ ਜੀਵ ਔਰ ਪੁਦ੍ਗਲੋਂਕੀ ਗਤਿ ਅਲੋਕਮੇਂ ਭੀ ਹੋਨੇ ਲਗੇ, ਜਿਸਸੇ ਲੋਕਾਕਾਸ਼ਕੀ ਮਰ੍ਯਾਦਾ ਹੀ ਨ ਰਹੇਗੀ; ਇਸਲਿਯੇ ਗਤਿਹੇਤੁਤ੍ਵ ਆਕਾਸ਼ਕਾ ਭੀ ਗੁਣ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਅਧਰ੍ਮ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਤੋ ਗਤਿਸੇ ਵਿਰੁਦ੍ਧ ਸ੍ਥਿਤਿਕਾਰ੍ਯਮੇਂ ਨਿਮਿਤ੍ਤਭੂਤ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਭੀ ਗਤਿਮੇਂ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤਾ . ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ ਗਤਿਹੇਤੁਤ੍ਵਗੁਣ ਧਰ੍ਮਨਾਮਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਬਤਲਾਤਾ ਹੈ .)
ਇਸੀਪ੍ਰਕਾਰ ਏਕ ਹੀ ਕਾਲਮੇਂ ਸ੍ਥਿਤਿਪਰਿਣਤ ਸਮਸ੍ਤ ਜੀਵ -ਪੁਦ੍ਗਲੋਂਕੋ ਲੋਕ ਤਕ ਸ੍ਥਿਤਿਕਾ ਹੇਤੁਪਨਾ ਅਧਰ੍ਮਕੋ ਬਤਲਾਤਾ ਹੈ; ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਕਾਲ ਔਰ ਪੁਦ੍ਗਲ ਅਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀ ਹੋਨੇਸੇ ਉਨਕੇ ਵਹ ਸਂਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਜੀਵ ਸਮੁਦ੍ਘਾਤਕੋ ਛੋੜਕਰ ਅਨ੍ਯਤ੍ਰ ਲੋਕਕੇ ਅਸਂਖ੍ਯਾਤਵੇਂ ਭਾਗ ਮਾਤ੍ਰ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੇ ਵਹ ਸਂਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਲੋਕ ਔਰ ਅਲੋਕਕੀ ਸੀਮਾ ਅਚਲਿਤ ਹੋਨੇਸੇ ਆਕਾਸ਼ਕੇ ਵਹ ਸਂਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਔਰ ਪ੍ਰ ੩੪
੧. ਅਵਗਾਹ = ਲੀਨ ਹੋਨਾ; ਮਜ੍ਜਿਤ ਹੋਨਾ, ਅਵਕਾਸ਼ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਨਾ . (ਏਕ ਹੀ ਕਾਲਮੇਂ ਸਰ੍ਵ ਦ੍ਰਵ੍ਯੋਂਕੋ ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਅਵਕਾਸ਼ਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਮੇਂ ਆਕਾਸ਼ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਨਿਮਿਤ੍ਤਭੂਤ ਹੈ .)