શક્તિઓ પડી (ધ્રુવ) છે. પણ કહે છે કે એ શક્તિ (ઓ) અને શક્તિવાન (એવો અતદ્ભાવ ભેદ)
- આ દ્રવ્ય શક્તિવાળું છે એટલો પણ ભેદ હજી પર્યાયનયથી છે (દ્રવ્યાર્થિક નયથી અભેદ છે, ભેદ
અસ્ત થઈ જાય છે.) એ શક્તિ સ્વરૂપે જ આખું છે. એકરૂપ ચિદાનંદ પ્રભુ અંદર છે. અરે, પણ ક્યાં
સાંભળવા મળે ને શું કરે...? દુનિયા આંધળી, એમ ને એમ જગતના મોહમાં હાલ્યા જાય છે.
સંસાર...! આહા...હા! માણસ થઈને ક્યાં જાય....? ઓલું કહ્યું’ તું ને ભાઈ સવારમાં નહીં...! બે-
ત્રણ પરમાણુનું... (પરમાણુનો દાખલો આપ્યો હતો ને...) (કહે છે કેઃ) ઈ કેમ દાખલો આપ્યો કે
દ્રવ્યની પર્યાયનો દાખલો આપતા નથી. ભાઈ..! ૯૩ (ગાથા) માં આવ્યું ‘તું ને...! કે સમાનજાતીય
ને અસમાનજાતીય દ્રવ્ય પર્યાય કોને કહેવી...? (“અનેક પુદ્ગલાત્ક દ્વિ– અણુક, ત્રિ–અણુક એવા
સમાનજાતીય દ્રવ્યપર્યાય છે... તેમ અનેક જીવપુદ્ગલાત્મક દેવ, મનુષ્ય એવા અસમાનજાતીય
દ્રવ્યપર્યાય છે.”-ગાથા ૯૩ ટીકા) ત્યારે કહે કે બે-ત્રણ પરમાણુ ભેગાં થાય (સ્કંધરૂપે દેખાય) તેને
સમાનજાતીય દ્રવ્યપર્યાય કહેવાય. એમાં એક - એક આત્માની ને એક - એક પરમાણુની પર્યાય નથી
લીધી.