ધણીએ દીક્ષા લીધી. સાંભળતાં વેંત જ (એ રાજકુમારો) કહે છે કે હાલો, આપણે આમ જઈએ, આમ
જઈએ. ભગવાન પાસે જઈએ એ કહેવા જાય તો (માણસ કહે) માતાની રજા નથીને... (ન જવાય
રજા વિના). આહા..! એ સોનાનો દડો ને રતનની ગેડીએ (રમનારા રાજકુમારો) એ જ્યાં સાંભળે
છે ચૈતન્યરતનનું - જયકુમારે ભગવાન પાસે દીક્ષા લીધી. આહા... હા..! માતાને પૂછવા પણ જાવું
નથી. હવે! કે (માતા) અમને રજા આપ હવે. આહા...! (રાજકુમાર વિચારે છે કે) અમારો નાથ
અતીન્દ્રિય આનંદનું દળ પ્રભુ (આત્મા). વિકાર એમાં નથી, ઝેર - જડ વિકાર એમાં નથી. પુણ્ય -
પાપના પરિણામ બે ય ઝેર છે. આહા... હા..! એ પ્રભુમાં નથી. એને સાધવા જયકુમારે સાધુપણું
લીધું! અમે પણ ભગવાન પાસે જવા માગીએ છીએ. (એમ વિચારે છે) એમ કહેતો’ તો ઓલો
(સાથેનો માણસ) કહે કે તમને રમવા માટે મને જોવા (ધ્યાન રાખવા) ગોઠવ્યો છે ને તમે જાવ
દીક્ષા લેવા. તમારી મા ને શું કહે? તેથી (રાજકુમારો કહે છે) ભાઈ આમ હાલો, થોડુંક આમ (એમ
કરતાં-કરતાં) ભગવાન પાસે (પહોંચી) જાય છે.
ને હવે સાંભળ્યું કે (જયકુમારે) દીક્ષા લીધી સ્વાદ વધારવા. અતીન્દ્રિય આનંદને પુષ્ટ કરવા. ભગવાન
પાસે દીક્ષા લીધી છે. અતીન્દ્રિય આનંદને સાધવા- વધારવા. આહા.. હા! એ સમયે પર્યાય ત્યાં
થવાની (જ) જ્યાં એવો નિર્ણય કરે છે ત્યાં. તેમાં વર્તતા દ્રવ્યો નો જ નિર્ણય થઈ જાય છે. આહા...
હા.! સમજાય છે કાંઈ? કહ્યું ને ઈ....
નામ દ્રવ્યને
દ્રવ્ય. એમ દ્રવ્ય ઉપર દ્રષ્ટિ જાય છે. આહા...! “ક્રમબદ્ધમાં” લોકોને આકરું પડે છે. આહા... હા! એક
પછી એક પર્યાય થાય પણ એક પછી “આ જ થાય’ એમ નહીં એ (વર્ણીજીએ) કહ્યું. (હવે જુઓ,)
એક પછી એક -એક પછી એક હાર આમ છે. આ હાર છે આમાં જુઓને ઈ હારમાં (મોતી) આડું-
અવળું છે? જ્યાં જે સ્થાનમાં (મોતી) છે ત્યાં તે સ્થાનમાં છે. પહેલાંના સ્થાનમાં પહેલાંના પછીનાં
સ્થાનમાં પછીનાં (છે.)
હા! પછીપછીનાં ઉત્પન્ન થાય, એ ઉત્પાદ. પહેલાં પહેલાંના વ્યય થાય, એ વ્યય.