(નો સ્કંધ) અને ઈ સમાનજાતીયની જે આ પર્યાય થાય, ઈ એનાથી તેને કાળે થાય. આત્મા તેને
કરી શકે નહીં. આહા...! આત્મા આંગળી હલાવી (ચલાવી) શકે નહીં. તત્ત્વ એવું છે બાપુ! આહા...
હા! વીતરાગ સર્વજ્ઞદેવ! પરમેશ્વર ત્રિલોકનાથ! એમણે જે જોયું એવું કહ્યું, અને તેને અંતર આહા...
હા... હા! (ગ્રહણ કર.) ઓલામાં - ‘નિયમસાર’ માં એક શબ્દ છે. ટીકા, ભાઈ! એ કરી (છે)
ને...! ‘પદ્મપ્રભમલધારિદેવે’! ‘સકલ સમૂહના હિતકારી’ માટે આ કહ્યું છે, એવા શબ્દો છે. સકલ
ભવ્યજીવ હોં? લાયક (જીવ), અભવ્ય નહીં. આહા... હા! (વળી) સકલ ભવ્યજીવોના સમૂહ એના
હિતકારી માટે આ શાસ્ત્ર છે. નિયમસારમાં છે. નિયમસાર છે ને...? (છે અહીંયાં) નિયમસાર?
જુઓ! શાસ્ત્રમાં! ન્યાં (એ ગાથામાં) એવા શબ્દો છે.
પાઠ કર્યો, આ તો ટીકાકાર આમ કહે છે કે આ માટે આમ કહેવામાં આવે છે. (જુઓ, શાસ્ત્રમાં) એ
આવ્યું, આવ્યું હવે પહેલી ગાથામાં પાછળ છે. ટીકામાં છે
પહેલી જ ગાથામાં છે હોં? ટીકા (માં) કળશમાં નહીં. ‘આવું હોય ત્યારે આવે ને ઈ પર્યાય.’
दव्वस्स तं पि दव्वं णेव पणट्ठं ण उप्पण्णं।। १०३।।
પણ દ્રવ્ય તો નથી નષ્ટ કે ઉત્પન્ન દ્રવ્ય નથી તહીં. ૧૦૩.
વધી શકે. જે રીતે છે એ રીતે ન સમજે તો, તો મિથ્યાદ્રષ્ટિ થાય ઈ તો. વસ્તુની સ્થિતિ જે રીતે છે ઈ
રીતે ન માને તો મિથ્યાદ્રષ્ટિ થાય. (હવે ટીકા એકસો ત્રણ (ગાથાની) ટીકા.