છે. કારણ કે એ જ્ઞાન દ્રવ્યને જાણે છે (માટે દ્રવ્યાર્થિક નય છે.) આહા... હા! આ તો ત્રણ લોકના
નાથની વાતું છે બાપા! આ કાંઈ આલી - દુવાલીની વાત નથી. આહા... હા... હા!
કરી દઈને - પર્યાયને જોવાની (પર્યાયાર્થિક) ચક્ષુ સર્વથા બંધ કરી દઈને - હવે બંધ કરી દઈને થયું
ત્યારે કોઈ દ્રવ્યને જોનારી જ્ઞાનચક્ષુ રહી કે નહીં? આહા... હા.. હા! (તો કહે છે કે)
બાપા! આ તો વીતરાગ ત્રિલોકનાથ! સર્વજ્ઞની વાણી છે!! “પર્યાયાર્થિક ચક્ષુને સર્વથા બંધ
કરીને!” એકલા ઉઘાડો દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ” દ્રવ્યાર્થિક ઉઘાડેલા નય છે નય છે ને...! એટલે દ્રવ્યને
જોનારી દશા (જ્ઞાનની) ઉઘડેલી છે. (જ્યાં) પર્યાયને જોનારી (ચક્ષુ) બંધ કરી દઈને... આહા...હા!
ત્યાં દ્રવ્યને જોનારી પર્યાય, ત્રિકાળ થઈ છે. આહા... હા! આ કાલ લેવાયું’ હતું - હોં? આ તમે
આવ્યા ફરીને લીધું! (શ્રોતાઃ) અમને ય લાભ થાય.. (ઉત્તરઃ) આ તો જયારે - જયારે કહે, વાત
જ જુદી છે. આહા... હા! અલૌકિક વાણીની ગંભીરતાનો પાર નથી પ્રભુ! આહા...હા!
નાટક’
અને સિદ્ધ - એ પાંચ પર્યાય. એની પોતાનો હો પાંચ (પર્યાય છે), તે સિદ્ધપર્યાયને જોનારી પણ
પર્યાયચક્ષુને (સર્વથા) બંધ કરી દે. આહા... હા! એથી તને અંદર દ્રવ્યને જોનારી ચક્ષુનો ઉઘાડ થાશે
જ. આહા.. હા! ગજબ વાત છે!! સમજાય છે કાંઈ...? અરે... રે! પ્રભુના વિરહ પડયા! વાણી રહી
ગઈ!
પર્યાયને જો એમ ન લીધું અહીંથી (પર્યાયને જોવું બંધ કરી દે) કેમ કે સામાન્યને જોવાથી જે જ્ઞાન
થાય, એ જ્ઞાન વિશેષને બરાબર (યથાર્થ) જાણી શકે. પોતાના વિશેષને (જાણવાની વાત છે હોં!)
આહા... હા! સમજાય છે કાંઈ? સમજાય એટલું ભાઈ! તત્ત્વનો પાર ન મળે! એની ગંભીરતાનો પાર
ન મળે! આહા...હા...હા!