જરૂર નથી.
ઉત્પાદ તે પોતાથી છે. એ ઉત્પાદ છે તે દ્રવ્ય - ગુણથી પણ નહીં. ઉત્પાદ છે તે વ્યયથી નહીં, ઉત્પાદ
ધ્રુવથી પણ નહીં, ધ્રુવ ઉત્પાદથી નહીં, ધ્રુવ વ્યયથી નહીં, વ્યયથી વ્યય, (ઉત્પાદથી ઉત્પાદ, ધ્રુવથી
ધ્રુવ) વ્યય ઉત્પાદથી નહીં, વ્યય ધ્રુવથી નહીં, દરેક - ઉત્પાદ, વ્યય, ધ્રુવ પોતાથી છે. દરેક ધ્રુવ
પોતાથી સ્વતંત્ર, દરેક ઉત્પાદ પોતાથી સ્વતંત્ર, દરેક વ્યય પોતાથી સ્વતંત્ર (છે) - આમ એ ગાથામાં
આવશે. આહા...હા...હા! સમજાય છે કાંઈ? ૧૦૨ ગાથામાં આવશે (પર્યાયની) ‘જન્મક્ષણ’ (ની
વાત). આપણે ઘણીવાર વ્યાખ્યાન થઈ ગયા છે. દરેક પદાર્થની જે પર્યાય છે તેની ઉત્પત્તિનો કાળ
હોય છે, તેની જન્મક્ષણ હોય છે. પાઠ છે સંસ્કૃતમાં. પ્રત્યેક દ્રવ્યની જે સમયે જે પર્યાય થાય છે તે
તેનો ઉત્પત્તિનો કાળ છે. ‘જન્મક્ષણ’ ઉત્પત્તિનો કાળ છે, પરને કારણે નથી થતી (તે પર્યાય)
આહા...હા...હા...! (અજ્ઞાની લોક) પછી આ સોનગઢવાળાઓનું એકાંત કહે છે ને...! એ... વ્યવહારને
માનતા નથી! નિમિત્તને માનતા નથી! - બધી ખબર છે બાપુ, સાંભળને...! વ્યવયહારથી કંઈક થાય
છે, નિમિત્તથી થાય છે, પરને માનતા નથી
પર્યાય તો નિર્મળ છે. તો વ્યવહારની - રાગની પર્યાયથી નિર્મળ પર્યાય થાય છે? (ના..) અહીંયાં
તો (કહ્યું) નિર્મળ પર્યાય થાય છે તે દ્રવ્ય - ગુણથી થાય છે. એ પણ વ્યવહાર છે, બાકી
સમ્યગ્દર્શનની પર્યાય જે થાય છે તે પોતાના ષટ્કારકથી પોતાથી થાય છે એ નિશ્ચય છે. (એ પર્યાય)
રાગથી નહીં, (પોતાના) દ્રવ્ય-ગુણથી પણ નહીં. આવી વાતો આકરી પડે લોકોને! અત્યારે ચાલતું
ગરબડ છે બધું. પંડિતોએ અંદર (તત્ત્વની વાતમાં) ગરબડ મચાવી દીધી છે! લોકો પણ બિચારા! કહે
‘જે નારાયણ’ (એટલે કંઈ વિચારવું જ નહીં.)
આહા...હા...! ભગવાને તો ઢંઢેરો (સ્વતંત્રતાનો) પીટયો છે! ઢંઢેરો (પીટયો છે.) સમજાણું કાંઈ?
મારાથી ઉત્પન્ન થાય છે એમ માનવાવાળા પરસમય છે, મિથ્યાદ્રષ્ટિ છે, સ્વસમયમાં આવ્યા નથી,
આત્મામાં આવ્યા નથી. (તેથી) મિથ્યાત્વ છે.