आम्नाययुक्तियोगैः समुपास्यं नित्यमात्महितैः।। ३१।।
anvayArtha– [इति] e rIte [आश्रितसम्यक्त्वैः] jemaNe samyakatvano Ashray lIdho chhe tevA [आत्महितैः] AtmAnA hitakArI puruShoe [नित्यं] sarvadA [आम्नाययुक्तियोगैः] jinAgamanI paramparA ane yukti arthAt pramAN nayanA anuyogavaDe [निरुप्य] vichArIne [यत्नेन] prayatnapUrvak [सम्यग्ज्ञानं] samyaggnAnanun [समुपास्यं] sArI rIte sevan karavun yogya chhe. [दर्शनसहभाविनोऽपि] samyagdarshananI sAthe utpanna thavA chhatAn paN [बोधस्य] samyaggnAnanun [पृथगाराधनं] judun ja ArAdhan karavun [इष्टं] kalyANakArI chhe. [यतः] kAraN ke [अनयोः] A bannemAn arthAt samyagdarshan ane samyaggnAnamAn [लक्षणभेदेन] lakShaNanA bhedathI [नानात्वं] bhinnatA [संभवति] sambhave chhe.
TIkA– ‘‘इत्याश्रित सम्यक्त्वैः आत्महितै च यत्नेन सम्यग्ज्ञानं समुपास्यम्’’– A rIte jemaNe samyakatva angIkAr karyun evA potAnA AtmAnun hit karanAr dharmAtmA jIvoe je– te upAye samyaggnAn sevavun yogya chhe.
bhAvArtha– samyakatvane angIkAr karyA pachhI samyaggnAn ne angIkAr karavun. किं कृत्य– kevI rIte sevavun? ‘‘आम्नाययुक्तियोगैः निरुप्य’’ AmnAy eTale jinAgamanI paramparA ane yukti eTale pramAN– nayanA anuyogathI sArI rIte te samyaggnAnano vichAr–nirNay karIne tenun sevan karavun.
bhAvArtha– je padArthanun svarUp jinAgamanI paramparA sAthe maLatun Ave tene pramAN– nayavaDe potAnA upayogamAn barAbar goThavI, yathArtha jANe tenun nAm samyaggnAnanun sevavun. te pramAN–nayanun svarUp thoDun lakhIe chhIe.