कहानजैनशास्त्रमाळा ]
‘शुद्धदृष्टयो’ निर्मलसम्यक्त्वाः न कुर्युः । कं ? ‘प्रणामं’ उत्तमाङ्गेनोपनतिं । ‘विनयं चैव’ करमुकुलप्रशंसादिलक्षणं । केषां ? कुदेवागमलिंगिनां । कस्मादपि ? ‘भयाशास्नेह- लोभाच्च’ भयं राजादिजनितं, आशा च भाविनोऽर्थस्य प्राप्त्याकांक्षा, स्नेहश्च मित्रानुरागः, लोभश्च वर्तमानकालेऽर्थप्राप्तिगृद्धिः, भयाशास्नेहलोभं तस्मादपि । च शब्दोऽप्यर्थः ।।३०।।
अन्वयार्थ : — [शुद्धदृष्टयः ] शुद्ध सम्यग्द्रष्टि जीवोए, [भयाशास्नेहलोभात् च ] भय, आशा, स्नेह अने लोभथी पण [कुदेवागमलिंगिनाम् ] कुदेव, कुशास्त्र अने कुलिंगीओने (कुगुरुओने) [प्रणामं विनयं चैव ] प्रणाम अने तेमनो विनय पण [न कुर्युः ] न करवां जोईए.
टीका : — ‘शुद्धदृष्टयः’ निर्मळ सम्यग्द्रष्टि जीवोए ‘भयाशास्नेहलोभात् च’ राजादि जनित भयथी, भावि अर्थनी प्राप्तिनी आकांक्षाथी, मित्र प्रत्येना अनुरागरूप स्नेहथी अने वर्तमानकाळमां अर्थप्राप्तिनी गृद्धिथी (अति लालसाथी) — भय, आशा, स्नेह अने लोभथी पण ‘कुदेवागमलिंगिनाम्’ कुदेव, कुशास्त्र अने कुगुरुने ‘प्रणामं’ उत्तम अंगथी – मस्तकथी नमस्कार ‘विनयं चैव’ अने हस्तांजलि, प्रशंसादिरूप (हाथ जोडीने नमस्कार करवारूप, प्रशंसादिनां वचना कहेवारूप) तेमनो विनय ‘न कुर्युः’ करवां जोईए नहि. अहीं ‘च’ शब्द ‘अपि’ना अर्थमां छे.
भावार्थ : — शुद्ध (निर्मळ), पचीस दोष रहित, सम्यग्द्रष्टि जीवे राजादिना भयना कारणे, कोई आर्थिक आशाना कारणे, मित्रादि प्रत्येना स्नेहने कारणे, या पैसाना अति लोभना कारणे पण कुदेव, कुशास्त्र अने कुलिंगीओने (खोटा वेशधारी गुरुओने) प्रणाम करवा जोईए नहि; तेमनो विनय – सत्कार करवो जोईए नहि.
मोक्षपाहुड गाथा ९२मां कह्युं छे के —